TRUDI KLEVER

 

De op 9 Augustus 1964 in Vught te Noord-Brabant geboren Trudi Klever is een eeneiige tweeling haar iets oudere zus, Ellen. In 1989 debuteerde Trudi in de muziektheatervoorstelling Mahagonny. Ze was in 1990 en 1991 te zien in de toneelstukken De geboorte van de dichter en Wie was er voor de oorlog? en de muziektheatervoorstelling De driestuiversopera. In 1992 speelde Trudi in haar solo afstudeervoorstelling Salome, die ze eveneens bewerkte. Vervolgens studeerde ze af aan de Toneelschool in Arnhem. Datzelfde jaar was Trudi ook te zien in het toneelstuk Richard II. Van 1993 tot en met 2008 was ze te bewonderen in de theaterproducties Ach lieve tijd, wat moet ik nu met mijn wambuis en hozen, Het aanzoek, De beer, Gijsbrecht, Trilogie van het weerzien, Yerma, tragisch gedicht in drie bedrijven en zes beelden, Hofscenes, House & Head, Rietveld, Netotsjka, Het hart is een eenzame jager, De mensenhater, Krazy Krazy Kat, Sailors on A Bus, Roodhapje, Polaroid, Straks, Lazarus, Gehavend, Show, Private Lives, Zij die gaan zitten, Caesar en Cleopatra, Max Havelaar, Ivanov, Rode sneeuw, De vliegende Hollander, Breekbaar, Het Vierde Rijk, Kleine Teun en Desilucy. In 1993 had Trudi een rol in de muziektheatervoorstelling De jongeling, terwijl ze in 2003 zorgde voor de muziek bij het toneelstuk Don Juan. Trudi was in 2009 te zien als Marijke Rodenmaar in de tv-serie “Het Huis Anubis”. In 2010 was ze te bewonderen in de mimevoorstelling Silo 8, de theaterproductie De kreukel dialogen en de miniserie ‘Bernhard, Schavuit van Oranje’. Trudi speelde in 2011 een rol in het toneelstuk Danger, Slipery Rock. Sinds 2012 speelt ze onder meer de rol van Barbara Brouwer in de tv-serie “Komt een man bij de dokter”.  Ook was Trudi in dat jaar te zien in de musical Grand Hotel. In 2013 en 2014 had ze rollen in de toneelstukken Bagdad Cafe, Mansholt en Stoner. Trudi was in 2016 te zien in de films ‘De Helleveeg’ en ‘Renesse’ en de theaterproductie De allesgelover. Verder was ze te zien in de korte films ‘Koning Aap’, ‘Kattenkwaad’, ‘Collins Kosmos’ en ‘Guilty Movie’en had gastrollen in tv-series als “Coverstory”, “Spangas”, “Volgens Robert”, “Danni Lowinski” en “De Mannentester”. Perry van Moov.nl ging in gesprek met de vriendelijke Trudi Klever vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.Wat is je favoriete CD?

       Op dit moment alles van de Amerikaanse indiefolkband Bon Iver.

002.Wat is je favoriete nummer?

       Voor mij is dat het nummer “It Will Come Back” van Hozier.

003.Draai je wel eens muziek vlak voor de opnames en/of optredens?

       Bij tv en film gebruik ik geen muziek vooraf. Als ik in het theater speel, dan kan het werken als emotionele investering. Daar doe ik het dus af en toe,

       maar ook niet altijd. Op de set van “Komt een man bij de dokter” is hier geen tijd voor. Dan neem ik altijd de krant mee om te lezen en zonder me een

       beetje af.

004.Hoe belangrijk is muziek in je privéleven?

       Muziek vind ik prettig. Zo heb ik bijvoorbeeld gitaar gespeeld. Soms doe ik dat nog wel eens. Ook in theatervoorstellingen waar in ik speel. Maar een

       vakantie zonder muziek zou ik wel kunnen. Ik hou namelijk ook heel erg van stiltes.

005.Wie is je favoriete zanger/zangeres en/of groep?

       Dan ga ik voor de zanger Justin Vernon.

006.Met wie zou je wel eens een duet willen zingen?

       In dat geval ga ik voor de Ierse muzikant Hozier (de artiestennaam van Andrew Hozier-Byrne).

007.Wat is je favoriete sport? En, beoefen je zelf ook een sport?

       Naar sport kijken vind ik niks. Maar zelf doe ik aan yoga. Vroeger heb ik heel veel aan sport gedaan. Zo deed ik aan hardlopen, hoogspringen,

       speerwerpen en verspringen op de 400 meter. Ik zat in de Nederlandse selectie. Met mijn zus Ellen ben ik hier aan begonnen. Zij stopte echter

       omdat ze een sociaal leven wilde. Ik deed dat van mijn vijfde tot en met mijn negentiende. Toen ben ik er mee gestopt omdat het te veeleisend werd.

008.Je acteert in tv-series (“Komt een man bij de dokter” uit 2012), film (‘Renesse’ uit 2016), theater (Mahagonny uit 1989), doet bewerking

       (voor je solovoorstelling Salome uit 1992), muziektheater (De Jongeling uit 1993), mime (Silo 8 uit 2010) en musical (Grand Hotel uit 2012).

       Als je uit al je werkzaamheden een keuze moet maken die je het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?

       In dat geval ga ik voor theater. Zo heb ik in 2008 het toneelstuk Desilucy gedaan. De voorstelling was gebaseerd op de tv-serie “I Love Lucy” uit

       1951. Deze productie was slapslick (dit is een soort komedie waarin lichamelijke acties de hoofdrol spelen, red.). Dat vond ik heel leuk om te doen.

       Maar ook speel ik graag in voorstellingen met muziek er in. Zoals in het toneelstuk Bagdad Café uit 2013 waar heel mooie blues muziek zat. Deze

       voorstelling was gebaseerd op de film uit 1987. Hierin speelde ik een caféhoudster. Een rol in een musical van Stage Entertainment zou ik niet willen

       zoals ze het nu brengen. Die musicals zijn te commercieel. Ook vind ik dat een musical relevant moet zijn en dat zijn die van Stage Entertainment

       niet. Toen Ursul (de Geer, de regisseur van de musical – red.) mij in 2012 vroeg voor een rol in de musical Grand Hotel, zei hij gelijk dat hij er geen

       musical van wilde maken zoals als Stage Entertainment dat doet. Ursul wilde inhoudelijk iets vertellen met de musical.

009.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speel iets van zichzelf bevat. Kan je zowel een overeenkomst als groot

       verschil noemen qua karaktereigenschap tussen u zelf en Marijke Rodenmaar uit “Het Huis Anubis”?

       Ja, daar ben ik het wel mee eens. Want als je de rol aan iemand anders zou geven, dan word het gelijk een heel andere rol. Marijke Rodenmaar was

       een tweedimensionaal personage. Ze was een heks. Dat was haar functie. Ze heeft geen dagelijks contact met kinderen. Omdat ik zelf geen

       kinderen heb, is dat onze overeenkomst. Maar Marijke begrijpt niet waarom kinderen dingen uithalen. Dat doe ik wel. Ze staat dus heel erg ver

       van mij af.

010.Op welk moment uit je carrière ben je tot nu toe het meest trots en/of bewaar je de beste herinneringen?

       Dan ga ik voor het toneelstuk Desilucy uit 2008. Omdat theatermakers niet zo happig waren, heb ik die voorstelling samen met mijn levenspartner

       Jeroen van den Berg geproduceerd. Jeroen was de schrijver en regisseur van de voorstelling, terwijl mijn zus Ellen voor de kostuums zorgde. Er

       komt zo veel meer bij kijken als je een voorstelling zelf helemaal van de grond moet krijgen, maar toen dat eenmaal gelukt was gaf het ook heel veel

       voldoening.

011.Sinds 2012 speel je in de tv-serie “Komt een man bij de dokter”. Wat is door de jaren heen de meest gedenkwaardige grap voor?

       Op tv was de serie een flop. Maar het derde seizoen kwam er uiteindelijk toch vanwege dat de herhalingen wel een succes werden. Bij theater heb je

       met komedie publiek nodig. Terwijl bij tv word het goed gemaakt tijdens de montage en is het dus niet nodig. Ik heb niet een gedenkwaardige grap

       waar ik aan terug denk. Wat ik erg goed van ons als spelers vind is dat we bloedserieus iets komisch neer zetten. Daar ben ik trots op met de serie.

       Dat maakt het namelijk zo grappig. Komedie is niet makkelijk om te spelen. Het is een gevoel dat je moet hebben.

012.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Ik ben te zien in Koning van het Grasland, een nieuwe voorstelling op locatie die op Zaterdag 3 Juni 2017 in première gaat. Daarna word de

       voorstelling 40 keer gespeeld, verspreid door Friesland. In Augustus en September 2017 volgen 20 voorstellingen in Groningen en Drenthe.

       Aansluitend organiseren we een reprise-tour langs de provincies die we in 2017 nog niet hebben aangedaan. In 2018 is de voorstelling onderdeel

       van het reizende festival in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad. We spelen dan in Frankrijk, Spanje en IJsland. Ook ben ik binnenkort in

       alweer het vierde seizoen te zien als inmiddels Barbara Akkermans in de tv-serie “Komt een man bij de dokter”.

 

Kijk voor meer informatie over het toneelstuk Koning van het Grasland op www.toneelgroepjanvos.nl.

 

Interview: Perry Krootjes