TESS GERRITSEN

 

De op 12 Juni 1953 in San Diego te Californie geboren Tess Tom woont al haar hele leven in Amerika. Haar moeder was een Chinese immigrant, terwijl haar vader van oorsprong Chinees Amerika was. Tess volgde een studie aan de Stanford Universiteit waar ze afstudeerde in 1975 in antropologie. Datzelfde jaar ontmoette ze Jacob Gerritsen.

 

In 1977 trouwde Tess met Jacob en sindsdien gaat ze door het leven als Tess Gerritsen. Hierna ging ze een studie medicijnen volgen aan de universiteit van Californie en ze ontving in 1979 haar doctoraal. Vervolgens verhuisde ze met haar man naar Hawaii waar ze werk kon vinden als internist. In Honolulu deed ze mee aan een wedstrijd voor schrijvers met haar eigen verhaal On Choosing the Right Crack Seed waarmee ze de eerste prijs won. Toen Tess in 1982 in verwachting was van haar eerste kind stopte ze met haar werk als arts. In haar vrije tijd begon ze serieus met schrijven. Dat jaar werden Tess en Jacob ouders van hun zoon Adam. Twee jaar later werd het gezin uitgebreid met de komst van zoon Joshua. In 1990 besloot Tess om te veranderen qua carrière van arts naar schrijfster en om met haar gezin te verhuizen naar Maine. Tess schreef in 1993 het script voor de tv-film ‘Adrift’ die genomineerd werd voor een CBS Movie of the Week. In 1996 verscheen haar boek, Hartslag. Met dit boek stond ze direct op de bestsellerslijst van de New York Times en bereikte ze een wereldwijd publiek. Tess kwam in 2000 met het boek Alarmfase Rood, terwijl ze in 2002 zowel het boek Diagnose besmet als De chirurg uitbracht. In 2005 verschenen de boeken De leerling en De zondares waardoor ze definitief een plek in het thrillergenre kreeg en een bestseller auteur werd. Tess kwam in 2006 met de boeken De dood in de ogen en Zustermoord. In 2007 verschenen de boeken Koud bloed, Verdwijn en De Mefisto Club. Voor het boek Verdwijn ontving ze de felbegeerd Nero Award voor beste thriller en ook nominaties voor de Macavity Award en de Edgar Award. Het maakte Tess tot de koningin van de medische thrillers. Tess schreef in 2008 het boek Koud Hart en in 2009 kwam ze met het boek Het aandenken. In 2010 verschenen van Tess de boeken Dicht op de hielen, Onder het mes, Prijs van de waarheid, Verdacht van moord, Stille getuige en Sneeuwval. Vanwege het success van haar boeken begon ook de film industrie interesse te tonen en hetzelfde jaar kwam de tv-serie “Rizzoli & Isles” uit. Tess kwam in 2011 met de boeken Het spoor terug, Houdt de dief en Het stille meisje. Laatst genoemde boek werd in 2012 onderscheiden met de Crimezone Thriller Award voor best vertaalde thriller. In 2012 schreef Tess het boek De laatste sterft. Ze schreef in 2014 het geschenkboekje Incnedio voor Juni – Maand van het Spannende Boek. Op Donderdag 29 Mei 2014 was Tess eregast bij de Avond van het Spannende Boek in Pakhuis de Zwijger te Amsterdam. Ook verscheen dat jaar haar boek, Sterf twee keer. In 2015 verscheen haar meest recente boek, Meisje vermist. Perry van Moov.nl werd in de gelegenheid gesteld om in een hotel in Amsterdam de druk bezette, maar zeer vriendelijke Tess Gerritsen te interviewen voor de internetsite.

 

001.Wat is je favoriete CD en waarom?

       Voor mij is dat de CD ‘Irish Fiddle Festival’ van Kevin Burke. Hij is een erg bekende Ierse vioolspeler.

002.Wat is je favoriete nummer?

       Dat is het nummer “Pigeon On The Gate”, ook van Kevin Burke. Het lijkt mij geweldig om dat nummer net zo goed te

       kunnen spelen als Kevin dat kan.

003.Draai je wel eens muziek tijdens het schrijven?

       Nee, dan vind ik het prettiger als het stil is. Op die manier kan ik de ideeën in mijn hoofd beter begrijpen.

004.Hoe belangrijk is muziek in je leven?

       Muziek is erg belangrijk voor me. Toen ik opgroeide speelde ik piano en viool. Ik heb ook liedjes gecomponeerd voor

       viool. Soms nodig ik wat met muzikanten bij mij thuis uit voor een jam sessie. Wanneer ik op vakantie ben en er staat

       geen muziek op, dan maak ik soms liedjes in mijn hoofd.

005.Wie is je favoriete zanger/zangeres en/of groep?

       Van de muziek van de zanger Don McLean hou ik erg. Nog steeds denk ik dat zijn nummer “Starry Starry Night” een

       van de mooiste liedjes is die ooit geschreven is.

006.Met wie zou je wel eens een duet willen zingen?

       Ik wil niemand lastig vallen om met mij te zingen. Dus geen duetten, haha.

007.Wat is je favoriete sport? En beoefen je zelf ook een sport?

       In sport heb ik geen interesse, hoewel ik graag kijk naar schaatsen.

008.Je begon je carrière als arts. Kan je uitleggen waarom je uiteindelijk voor een carrière als schrijfster koos?

       Eigenlijk wilde ik altijd al schrijven, al sinds mijn zevende. Maar aangezien mijn ouders Chinees waren vonden die het

       belangrijk dat Chinese kinderen in Amerika zo door studeerde dat ze bijvoorbeeld een dokter zouden worden. Je zou dus

       eigenlijk kunnen zeggen dat ik voor het beroep koos dat mijn ouders voor me wilde. Ik zag het zelf helemaal niet als

       mijn droombaan. Inmiddels zijn allebei mijn ouders overleden en mijn vader heeft helaas helemaal niet mee gemaakt dat

       ik schrijfster ben geworden. Mijn moeder wel, die heeft nog mee gemaakt dat ik succes als schrijfster kreeg en was

       natuurlijk hartstikke trots op mij. Het klinkt misschien vreemd, maar dingen die me bang maken, daar haal ik mijn

       inspiratie voor mijn boeken altijd uit. Toen ik in 2012 de Crimezone Thriller Award ontving voor Best Vertaalde Thriller

       voor mijn boek Het stille meisje was ik daar heel erg blij mee. Het gaat over een Chinees meisje dat opgroeit in Amerika.

       Dat boek staat heel dicht bij mezelf.

009.Wat heb je zelf met Nederland?

       Mijn man Joshua is Nederlands en is opgegroeid in Dordrecht. In 1969 emigreerde hij met zijn ouders naar Amerika.

       We leerde elkaar in 1975 kennen en zijn in 1977 getrouwd. De zus van Joshua woont nog in Amsterdam, dus we

       bezoeken Nederland als gezin zo nu en dan voor familiebezoek. Onze zonen heten Adam en Joshua. Adam is 31 jaar en

       Joshua is 29 jaar. Allebei spreken ze geen woord Nederlands. Ik zelf ook niet, op wat woordjes na die op een hand te

       tellen zijn. Mijn ouders zijn Chinees, maar ik spreek zelf geen Chinees. Adam spreekt het wel een beetje. Dat is wel

       grappig, want hij heeft het zichzelf geleerd.

010.Je was zwanger van je eerste kind toen je stopte als arts. Heb je dat beroep ooit weer opgepakt?

       Toen ik in 1982 zwanger was van mijn zoon Adam ben ik gestopt als arts. Daarna had ik de gebruikelijke

       zwangerschapsverlof en hierna pakte ik mijn werkzaamheden als arts weer op. Ook was dat het moment dat ik ging

       schrijven. Als arts ben ik in 1990 gestopt en sindsdien ben ik fulltime schrijfster. Mijn man Joshua was ook arts.

       Inmiddels is hij met pensioen. Allebei waren we gespecialiseerd in Interne geneeskunde (bloedtransfusie, kanker). Pas

       als een nieuw boek van mij af is zijn er drie mensen die ik genoeg vertrouw en wiens mening ik belangrijk vindt. Dat zijn

       die van mijn man, mijn uitgever en mijn manager. Onze zonen Adam en Joshua zijn niet zulke lezers. Als schrijfster vind

       ik dat natuurlijk best wel jammer. Als ze al iets lezen, dan is het vaak fictie.

011.Je allereerste boek was Dicht op de hielen uit 1987 (in Nederland verschenen in 2010). Je bent dus al 28 jaar

       schrijfster. Heb je in die tijd wel eens last gehad van een writersblock?

       Bij ieder nieuw boek heb ik altijd wel een paar weken last van een writersblock. Een opzet van begin, midden en einde

       maak ik nooit. Ik begin gewoon te schrijven en soms weet ik niet hoe ik verder moet, dat noemen ze dus een

       writersblock. Dan kan ik mijn gedachte het beste even op iets anders zetten door lekker te liggen of auto te gaan rijden.

       Heel vreemd misschien omdat autorijden best chaotisch is. Maar bij mij zorgt het er voor dat ik uit mijn writersblock

       kom.

012.In 1993 schreef je het script voor de tv-film ‘Adrift’. Hoe was dit en zou je dit in de toekomst nog eens willen

       doen?

       Ik heb er het nodige van geleerd. Bijvoorbeeld om het nooit meer te doen, haha. Toen ik het script voor ‘Adrift’ schreef,

       kwamen de Hollywoodbazen daarna hun aanpassingen doorvoeren. Het word dan zo anders. Dat is iets wat ik niet wil. Ik

       hou graag de controle over mijn werk. Bij mijn boeken gaat dat. Maar bij een tv-film als ‘Adrift’ ligt die controle bij de

       Hollywoodbazen.

013.Je boek Hartslag uit 1996 was je eerste medische thriller en werd een groot succes. Hierna koos je er enkel nog

       voor om medische thrillers te schrijven. Hoe belangrijk is het boek Hartslag dan in je carrière geweest?

       Hartslag was heel erg belangrijk voor me. Dat boek was ook zo anders dan de boeken die ik voorheen schreef. Dat

       betekent niet automatisch dat het ook het boek is waar ik het meest trots op ben. Ik vind het altijd heel moeilijk om daar

       een van uit te kiezen. Maar als ik toch een titel moet noemen, dan ga ik voor Alarmfase Rood uit 2000.

014.De tv-serie “Rizzoli & Isles” is gebaseerd op je boeken. Kijk je zelf wel eens naar de serie?

       Ik kijk geregeld naar de serie en ik vind het ook erg leuk. Toch verschilt het erg van mijn boeken, maar daar ontkom je

       denk ik niet aan. Zo heeft de serie meer glamour en is het grappiger dan hoe ik de boeken schrijf. Zelf schrijf ik helemaal

       niet mee aan de serie. Daar hebben ze een eigen schrijversteam voor en dat vind ik prima. Het lijkt me trouwens wel heel

       leuk om eens een gastrol te spelen in de serie. Dat lijken de makers ook leuk te vinden, want ze hebben me er al eens

       voor benaderd. Het probleem is echter dat ik als schrijfster druk ben en in Maine woon, terwijl de opnames van “Rizzoli

       & Isles” maar een paar maanden per jaar zijn en in Californie plaats vinden. Vanwege de afstand en mijn drukke schema

       is het er nog niet van gekomen. De makers zeiden ook dat als ik eens in Californie ben en ze hebben opnames, dan moet

       er vast wel iets mogelijk zijn. Dus wie weet, misschien ben ik in de toekomst eens in de serie te zien.

015.Je schreef het boek Incendio speciaal voor je Nederlandse lezers. Hierin schrijf je in de “IK”-persoon met Julia

       als hoofdpersoon. Wat herken je van jezelf in Julia?

       Net als Julia speel ik viool, alleen niet zo goed als zij. Maar ook ik hou dus erg van viool spelen en muziek over het

       algemeen. De liefde van een ouder naar een kind toe is onvoorwaardelijk. Als je kind echter in een monster verandert,

       dat lijkt me mijn grootste nachtmerrie. De passie die Julia voor haar viool heeft, dat heb ik voor tuinieren. Heerlijk vind

       ik dat.

016.Hoe ben je op het idee gekomen van Incendio?

       Toen mijn zoon Adam twee jaar geleden werkte, had hij collega’s en daar zat een stel bij die een dochtertje van vier jaar

       hadden. Dat meisje zei tegen Adam dingen dat als hij iets niet zou doen, ze hem zou steken met een mes of nog erger.

       Zoiets is natuurlijk niet normaal. Uiteindelijk zijn de ouders van dat meisje met haar naar een dokter gegaan om te kijken

       of alles wel in orde was met haar. Adam heeft me dat vertelt en ik was daarna vanwege mijn verjaardag in Venetië te

       Italië. Ik kreeg toen een nachtmerrie over als je baby veranderd in een monster. Zo is het idee voor Incendio ontstaan.

       Nachtmerries vind ik vreemd genoeg wel prettig. Want ik zet ze op papier en verwerk die in mijn boeken.

017.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Ik ben alweer druk bezig met het schrijven van een nieuw boek. Helaas kan ik daar niet meer over vertellen. Verder hoop

       ik dat ik kan blijven schrijven tot mijn dood.

 

Kijk voor meer informatie over Tess Gerritsen op www.tessgerritsen.com.

 

Interview: Perry Krootjes