STANLEY BURLESON

 

De op 1 September 1966 in Zaandam te Noord-Holland geboren Stanley Burleson heeft een Nederlandse moeder, Annie en een Surinaamse vader, Armand. Stanley debuteerde in 1987 als Snorrescha en de Tuk-stuk-rukker in de musicals Cats en dat jaar had hij ook een rol in Evita. In 1988 speelde Stanley in de musical Zeldzaam.

 

In 1990 speelde Stanley naast Adele Bloemendaal in de voorstelling Adele in Casablanca en choreografeerde het Millenium Spektakel dat hij eveneens presenteerde. Stanley had in 1991 een rol in de musical Les Miserables. Met Simone Kleinsma speelde hij in 1992 in de voorstelling Simone & Friends, terwijl Stanley dat jaar ook een rol had in de musical Move. Met Karin Bloemen werkte Stanley aan haar voorstellingen La Bloemen uit 1993 en La on Tour uit 1994. Als solist was hij ook in 1994 te zien in de Nationale Actie Rwanda. In 1995 had Stanley de rol van Yori in de musical Faya, speelde naast Karin Bloemen in diens voorstelling Karin in Concert, had een aandeel in de film ‘Filmpje!’ en choreografeerde en speelde in het programma “Meisjes in de Grote Stad”. Hij maakte in 1996 als John zijn grote doorbraak in de musical Miss Saigon, terwijl Stanley datzelfde jaar ook choreografeerde voor het programma “Een wapen van Bloemen” waar hij in te zien was. In 1997 leende Stanley zijn stem aan het personage Dimitri voor de animatiefilm ‘Anastasia’ en speelde de rol van Joe in de gelijknamige musical. Hij verzorgde in 1998 de stem van het personage Shang in de animatiefilm ‘Mulan’, deed de choreografie en regie voor de musical Dancing Queens en ontving de Gouden Notekraker voor zijn bijzondere verdiensten op het gebied van Kleinkunst en musical. In 1999 speelde Stanley de rol van Billy Flynn in de musical Chicago. Ook nam hij samen met Nurlaila Karim het nummer "Alles draait om jou" uit de animatiefilm ‘De Leeuwenkoning 2’ op.

 

Stanley vertolkte in 2000 de rol van de Dood in de musical Elisabeth. Hiervoor won Stanley de John Kraaijkamp Musical Award als Beste mannelijke hoofdrolspeler. Datzelfde jaar verzorgde hij de choreografie voor de musical Boyband en regisseerde de musical Tango De Valentino. Ook choreografeerde Stanley het Nationaal Songfestival in Ahoy te Rotterdam en het nummer “No Goodbyes” van Linda Wagenmakers tijdens het Eurovisie Songfestival in Stockholm te Zweden. In 2001 bracht hij zijn eigen soloalbum ‘Geef me de ruimte’ uit en had een rol in de korte film ‘De bovenman’. Stanley was in 2002 een van de solisten in de musical Fosse, trad op tijdens Musicals in Concert 1, verzorgde het Musicals in Ahoy! – spektakel en deed de choreografie voor Diana – de musical. In 2003 speelde hij de rol van Kardinaal de Richelieu in de musical De 3 Musketiers, verzorgde de choreografie voor het Musical Awards Gala en was jurylid tijdens het Nationaal Songfestival. Stanley verzorgde in 2004 voor de tweede keer het Musicals in Ahoy! – spektakel en de choreografie van het Musical Awards Gala. Datzelfde jaar was hij juryvoorzitter in het programma “Sterrenjacht” en speelde de rol van Giorgio in de musical Passion die hem een tweede John Kraaijkamp Musical Award opleverde als Beste mannelijke hoofdrolspeler. In 2005 nam Stanley voor de derde keer de choreografie voor zijn rekening van het Musical Awards Gala, terwijl hij dat jaar ook de rol van het Beest speelde in de musical Beauty and the Beast. Stanley verzorgde in 2006 voor de derde keer het Musicals in Ahoy! – spektakel en verzorgde voor de vierde keer de choreografie voor het Musical Awards Gala. In 2007 keerde hij na twintig jaar terug met een rol in de musical die zijn debuut betekende, Cats. Ook speelde Stanley de rol van Che Guevara in Evita. Voor deze rol werd hij genomineerd voor een John Kraaijkamp Musical Award als Beste mannelijke hoofdrolspeler. Verder verzorgde Stanley voor de vijfde keer de choreografie van het Musical Awards Gala en had hij deze taak ook voor de musical Ciske de Rat. Voor laatst genoemde project won Stanley de John Kraaijkamp Musical Award. Dit keer voor Beste Choreografie/Musical Staging. Hij verzorgde in 2008 voor alweer de zesde keer de choreografie voor het Musical Awards Gala en deed ook de choreografie voor de musicals Sunset Boulevard en Joseph and the Amazing Technicolour Dreamcoat. Voor zijn taak bij laatst genoemde musical werd Stanley genomineerd voor de John Kraaijkamp Musical Award als Beste Choreografie/Musical Staging. In 2009 stond hij naast Ellen ten Damme in de voorstelling Cirque Stiletto, verzorgde de stem van Dokter Facilier in de animatiefilm ‘De Prinses en de Kikker’ en was een van de solisten in de musical Disney Musical Sing-a-Long. Stanley speelde in 2010 de rol van Georges in de musical La Cage Aux Folles en was te zien in de voorstelling Sondheim in Songs. Na vijftien jaar was hij weer te zien in de musical Miss Saigon, maar nu in de rol van de Regelaar. In 2013 speelde Stanley de rol van Curtis Shank in de musical Sister Act. Hij vertolkte in 2014 de rol van Petrus in het jaarlijkse Paas-spektakel The Passion die dat jaar in Groningen speelde. In dat jaar speelde Stanley een rol in de musical Moeder, ik wil bij de Revue – de musical en verzorgde de choreografie van Musicals in Concert. Gastrollen had hij in tv-series als “M’n dochter en ik”, “Baantjer” en “Spangen”. Perry van Moov.nl bezocht de dinnershow Brooklyn Nights en sprak voor aanvang de zeer vriendelijke Stanley Burleson vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.Je hebt wel eens gezegd dat nu je wat ouder bent, het dansen wat lastiger gaat dan vroeger qua soepelheid.

       Klopt dit?

       Het klopt dat ik dat gezegd heb. Dat heeft namelijk allemaal met je botten te maken. Hoe ouder je wordt, hoe minder

       soepel je bent. Ook is de kans op blessure naarmate je ouder wordt groter. De tijd om het te laten helen duurt dan ook

       langer. Bang om rollen aan de jongere generatie te verliezen ben ik niet. Ik ben nu ik wat ouder ben geschikt voor andere

       rollen. De jonge generatie kunnen die rollen niet spelen. Ik voel me dus absoluut niet bedreigd. Er is genoeg werk voor

       allebei de generaties. Ik zie het trouwens als een compliment wanneer het publiek mij ziet dansen en denkt dat het mij

       totaal geen moeite kost. Dat is namelijk niet het geval hoor.

002.In 2001 verscheen je solo-CD ‘Geef me de ruimte’. In hoeverre slaat de titel van deze op je zelf?

       Heel trots ben ik die CD. Wel vind ik het jammer dat je in Nederland vaak in hokjes geplaatst word. Doordat ik veel in

       musicals speel, wilde radiostations destijds mijn CD niet draaien omdat er waarschijnlijk toch enkel musicalnummers op

       zouden staan. Het tegendeel was echter waar, er stonden er geen een op. Ze moeten je dus niet zo in hokjes willen

       plaatsen, maar wat meer de ruimte willen geven. Een favoriet nummer vind ik moeilijk te zeggen. De CD luister ik soms

       nog wel eens, maar het is alweer veertien jaar geleden dat ik hem maakte. Daar ben ik dus niet meer mee bezig om

       eerlijk te zijn. Plannen voor een tweede CD heb ik op het moment niet.

003.Behalve musicalster ben je ook choreograaf. Kan je twee projecten (een van je als musicalster en een van je als

       choreograaf) noemen waar je het meest trots op bent en/of de beste herinneringen aan bewaart?

       Ik vind dat erg lastig om te zeggen. Op mijn rol als Kolonel Giorgio Bageti in de musical Passion uit 2004 ben ik best

       toch wel trots. Het Musicals in Ahoy – spektakel dat ik heb geregisseerd was ook heel erg mooi om te doen. Maar het

       hoeft niet altijd iets groots te zijn om belangrijk voor je te zijn. De musical Tango De Valentino uit 2000 die ik heb

       geregisseerd vind ik ook een mooie ervaring. Dat was eigenlijk meer een kleine workshop. Ik zou best weer een musical

       willen regisseren, maar dan zou ik wel benaderd daarvoor moeten worden. Een mooie rol en leuke collega’s zijn erg

       belangrijk voor projecten waar je met plezier aan terug denkt.

004.Op welke prijs of onderscheiding die je in je carrière heb gewonnen ben je het meest trots en/of bewaar je de beste

       herinneringen?

       Dan ga ik voor de John Kraaijkamp Musical Award die ik drie keer heb mogen winnen. De Musical Award is een

       juryprijs en deze heb ik in 2000 en 2004 gewonnen voor mijn hoofdrollen in de musicals Elisabeth en Passion en in 2007

       voor mijn werk als choreograaf voor de musical Ciske de Rat. In dat geval is het alleen wel wat apart dat de prijs ruim

       een jaar later word uitgereikt. Dan ben ik dus al met hele andere dingen bezig.

005.In 2014 speelde je de rol van Petrus in The Passion. Hoe heb je dit ervaren?

       Ja, dat was geweldig om te doen. Het was een leuke ploeg. Er waren ook mensen bij met wie ik nog nooit gewerkt had,

       maar met wie ik graag eens wilde werken. De concentratie tijdens het spelen bij The Passion was niet heel anders dan

       wanneer je in het theater staat. Heel veel dingen waren op locatie in de stad opgenomen. Dat was al eerder opgenomen.

       Verder sta je gewoon op een podium, net als in het theater. Die keren dat je dus zo dicht bij het publiek staat is eigenlijk

       maar heel weinig. Zelf ben ik trouwens niet gelovig. Maar ik vind het een mooi verhaal dat zich prima leent om vertelt te

       worden.

006.Momenteel ben je een van de castleden van Brooklyn Nights. Kan je uitleggen wat het zo de moeite waard maakt

       voor het publiek om hierheen te gaan?

       Als publiek ben je gewoon een lekker avondje uit, van 18.00 tot 00.00 uur. Je hebt een diner, een theatershow en een

       afterparty. Daarvoor moet je steeds naar een andere locatie toe. Je word dus lekker bezig gehouden. Brooklyn Nights is

       van producent Frank Wentink die voorheen ook Dinnershow of Dreams produceerde. Maar deze twee producties zijn

       helemaal niet met elkaar te vergelijken. Daar verschillen ze teveel voor. Ik weet dat omdat ik in het verleden ook mee

       gewerkt heb aan Dinnershow of Dreams. Eigenlijk was het trouwens niet de bedoeling dat ik mezelf vast zou leggen bij

       een productie. Maar ik ben nu alweer een jaar in Brooklyn Nights te zien. Dit komt omdat het zo leuk is om aan mee te

       werken en daarbij heb ik nog geen rol in een musical.

007.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Op Vrijdag 13 en Zaterdag 14 November 2015 ben ik een van de artiesten tijdens de tweede editie van Musicals in

       Concert in de Ziggo Dome in Amsterdam die ik ook choreografeer. Ik ben op Zaterdag 26 en Zondag 27 December 2015

       een van de artiesten tijdens The Christmas Show in de Ziggo Dome in Amsterdam die ik ook choreografeer. Tot en met

       Zaterdag 21 Januari 2017 ben ik nog te zien bent als vaste gast in de dinnershow, Brooklyn Nights.

 

Kijk voor meer informatie over Stanley Burleson op www.stanleyburleson.com.

Kijk voor meer informatie en reserveringen over het Musical in Concert 2015 op www.stage-entertainment.nl.

Kijk voor meer informatie en reserveringen over de dinnershow Brooklyn Nights op www.brooklyn-nights.nl.

 

Interview: Perry Krootjes