MANOU KERSTING

 

De op 24 Mei 1962 in Antwerpen te België geboren Manou Kersting waar hij eveneens opgroeide als zoon van een Belgische moeder en een Nederlandse vader. In België speelde hij vanaf 1975 een aantal jaren contrabas in de Manouche Jazz-formatie van zijn vader. Zijn theaterdebuut maakte hij met een rol in het toneelstuk Een wonderbaarlijke nacht uit 1986. Tussen 1986 en 1988 had Manou rollen in de theaterstukken Chinese Charleston, Scapino, Macbeth en Don Carlos en was als muzikant betrokken bij de voorstelling Geschiedenis van een paard. Hij maakte in 1989 zijn tv-debuut met een rol in de Tv-Film ‘Het landhuis’. Ook in Nederland heeft Manou een carrière. Zo debuteerde hij in 1989 in de theaters met zijn solocabaretvoorstelling Cupido Schizzo en speelde verder in dat jaar in het toneelstuk Roberto en de tovernaald.

 

In België richtte Manou in 1991 samen met Chiel van Berkel het komisch duo W.A.C.K.O (wat staat voor: Weird asshole crazy knock out) op. Ze toerden onder deze naam rond met een show die slapstick, cabaret, muziek en variété met elkaar combineerde. Tussen 1993 en 1998 speelde ze de theatershows Everything we always wanted to do on stage but never were allowed to, La sopa del día, Black Space, The Return of Dionysos en Hotel Quid Pro Quo. W.A.C.K.O. bracht in 1994 een cd uit met de muzikale momenten uit de voorstelling. Manou zorgde in 1994 voor de spelbegeleiding bij de theatervoorstelling De Drie Kersentuinfeesten en regisseerde in 1995 de cabaretvoorstelling Eddy Toekoer Shaw en in 1999 het toneelstuk Ostende. In 1998 had W.A.C.K.O. op de zondag een uur durend komisch radioprogramma. Manou had de artistieke leiding van het gezelschap De Factorie, waar hij tussen 1998 en 2000 de volgende toneelstukken regisseerde De Alpenzusjes, Shit Happens!, Things to be done in gevallen van heirkracht, De Uitspreker, Feesten en Beautiful Red Dress. In 1996 had hij een rol in de film ‘Elixir d’Anvers’. Manou verleende verder zijn medewerking aan de korte films ‘Mr. Sunday’ en ‘Black XXX-Mas’ en had gastrollen in de tv-series “Commissaris Roos” en “Bex & Blanche”. In Nederland stond hij tussen 1990 en 1991 in de theaters met de toneelstukken Valentin, Veldman & Co, Cymbeline en De knecht van twee meesters. Manou maakte in 1993 zijn tv-debuut in Nederland met een gastrol in “Flodder – de serie”.

 

In België speelde hij tussen 2013 en 2019 in de toneelstukken De verwondering, Blind Date, Assisen: de webcam-moord en ’t Schoon verdiep en als Edouard Dindon in de musical La Cage Aux Folles. Manou regisseerde tussen 2000 en 2018 de toneelstukken De vikingen, Danske en Ladies Night. Tussen 2000 en 2011 coachte hij de theaterstukken H&G (grimmiger) en La commedia, waarvan hij laatst genoemde eveneens regisseerde. Manou regisseerde tussen 2000 en 2012 ook de toneelstukken Beautiful Red Dress (eveneeens verantwoordelijk voor de dramaturgie) en Ondersteboven (eveneens verantwoordelijk voor het geluid). Tussen 2012 en 2014 was hij verantwoordelijk voor het lichtontwerp, het script en de regie bij de theaterstukken Nog een danske (eveneens verantwoordelijk voor het geluid) en Mag ik een danske (eveneens verantwoordelijk als componist). Manou had van 2001 tot en met 2007 de artistieke leiding van het gezelschap Podium Modern, waar hij de voorstellingen Trio solo, TV vs. R-TIST en Thelly & Mona (laatst genoemde twee regisseerde hij eveneens). Van 2003 tot 2007 maakte hij deel uit van de harmonic beatbox band Off The Record. Die band was vier jaar met vocale beats te zien op festivalpodia, in theaters en clubs in België en Nederland. Manou was van 2005 tot en met 2021 te bewonderen in diverse tv-series. Zo speelde hij de rol van Theo Vynckier in “LouisLouise”, Veldwachter in “De smaak van De Keyser”, Smid in “De 5^e boog”, Sproetje in “De bende van Jan de Lichte”, Wolter Boom in “Instafamous”, Raoul Raes in “Fair Trade”, twee seizoenen als Danny Bols in “Matroesjka’s”, drie seizoenen als Lou De Man in “Crimi Clowns” en drie seizoenen als Nick Janssens in “Undercover”. Manou had tussen 2009 en 2016 ook de nodige filmrollen. Zo was hij te zien als Boef Boris in ‘Het geheim van Mega Mindy’, Jacques in ‘Innocent Belgium’, Petrick in ‘Frits & Franky’, Lou De Man in ‘Crimi Clowns: De Movie’ & ‘Crimi Clowns 2.0: Uitschot’, Bob ‘Bok’ Van Bockstael in ‘Bowling Balls’ en Leo in ‘Pippa’. Manou had tussen 2003 en 2016 verder nog rollen in de films ‘Any Way the Wind Blows’, ‘Ellektra’, ‘Linkeroever’, ‘Dirty Mind’, ‘Hasta la vista’, ‘Code 37: De Film’ en ‘Image’ en de miniserie ‘Chaussée d’Amour’. Op 21 en 22 December 2008 voerden W.A.C.K.O. eenmalig nog eens een W.A.C.K.O.-show op in de Antwerpse Arenbergschouwburg. Manou begon zich in 2011 te richten op een andere liefde, schilderen. In 2012 was hij één van de deelnemers aan het derde seizoen van het tv-programma “Masterchef België” waarin hij uiteindelijk tweede werd. Manou verleende tussen 2012 en 2021 zijn stem aan de film ‘K3 Bengeltjes’, aan de animatiefilms ‘Verschrikkelijke Ikke 2’, ‘De Lego Film 1 - 2’ en ‘The Addams Family 1 - 2’ en de miniseries ‘Shaq’ en ‘Storm Lara’. In 2019 exposeerde hij zijn schilderijen. Manou verleende zijn medewerking aan de korte films ‘Dju!’, ‘Gender’, ‘I.V.F’, ‘Plan B’, ‘Het dorp’, ‘Broeders’ en ‘1 Taxi2’ en de korte tv-films ‘Zoenzucht’ en ‘Dope’ en had gastrollen in tv-series als “Flikken”, “Recht op recht”, “De wet volgens Milo”, “Witse”, “Zone stad”, “Code 37”, “Duts”, “Monster!”, “Ella”, “Mega Mindy”, “Aspe”, “Zuidflank”, “Safety First”, “De zonen van Van As”, “Lang Leve”, “Familie”, “The Team”, “Auwch_”, “Coppers”, “Patrouille Linkeroever”, “Cordon”, “Ge Hadt Erbij Moeten Zijn”, “Glad IJs” en “De Bunker”. In Nederland verleende hij tussen 2003 en 2007 zijn stem aan de animatiefilms ‘Drakenheuvel’, ‘Asterix en de vikingen’ en ‘Arthur en de Minimoys’. Manou regisseerde in 2004 de cabaretvoorstelling Dolle pret. Tussen 2004 en 2006 stond hij in de theaters met het toneelstuk Dolf Brouwers – ben ik dat? en de cabaretvoorstelling Kamikaze. Manou speelde in 2009 gedurende twee seizoenen de rol van Ferdinand I in de tv-serie “Slot Marsepeinstein”. Tussen 2014 en 2015 was hij te zien als John Verkerk in de film ‘Helium’ en als Chef Avifauna in de film ‘Keet & Koen en de speurtocht naar Bassie & Adriaan’. Manou had tussen 2007 en 2017 verder rollen in de films ‘Nadine’, ‘Finn’, ‘Gooische vrouwen 2’, ‘Knielen op een bed violen’ en ‘Dummie de Mummie en de tombe van Achnetoet’. Zijn medewerking verleende hij aan de korte films ‘Steen’, ‘To Catch a Fly’ en ‘2 Fast4 U’. Manou  won in 2018 tijdens het Tilburg Film Festival de Jury Prijs als Beste Acteur voor zijn rol in de kor3te film ‘To Catch a Fly’. Gastrollen had hij in tv-series als “Grijpstra & De Gier” uit 2004 “Radio Bergeijk”, “Flikken Maastricht”, “Seinpost Den Haag”, “Dokter Tinus”, “Aaf”, “Flikken Rotterdam”, “Moordvrouw”, “Celblok H”, “Klem”, “GIPS”, “DNA” en “Baantjer het begin”. Manou speelde in 2018 een rol in de Franse film ‘Lukas’. In 2019 had hij een gastrol in de Engelse tv-serie “Baptiste”. Perry ging in gesprek met de vriendelijke Manou Kersting vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.Je acteert in tv-series (“Matroesjka’s” uit 2005), films (‘Bowling Balls’ uit 2014), doet theater (Een wonderbaarlijke nacht uit 1986), solo (de

       cabaretvoorstelling Cupido Schizzo uit 1989), regie (de theatershow Toendra van Ellen Dikker uit 2010) en stemmenwerk (‘Arthur en de

       Minimoys’ uit 2006). Als je uit al je werkzaamheden een keuze moet maken die je het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?

       Daar kan ik geen keuze uit maken. Het hangt van het project af waar ik aan werk. Ik speelde vanaf 1975 een aantal jaren contrabas in de Manouche

       Jazz-formatie van zijn vader Gregor Joseph Kersting. Mijn vader zelf speelde viool. In de Manouche Jazz-formatie maakte we gipsyjazz, hot club de

       France, jazz manouche, swing manouche en zigeunerjazz. Dit zijn eigenlijk allemaal namen voor dezelfde muziekstijl die is ontstaan in de jaren

       dertig van de 20^e eeuw, onder invloed van zigeunermuziek. Met muziek ben ik dus echt opgegroeid. Na mijn tijd in de Manouche Jazz-formatie,

       kwam het theater in beeld. In mijn latere theatershows heeft muziek ook altijd een belangrijke rol gespeeld. Ik speel in het theater direct in op de

       reactie van het publiek. Wanneer iets in je spel niet werkt, dan moet je gelijk daar op in kunnen springen. Soms betekend dit dan dat je even moet

       improviseren. Pas na het theater ging ik ook spelen voor tv-series en films.

002.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kan je zowel een overeenkomst als groot

       verschil noemen qua karaktereigenschap tussen je zelf en Nick Janssens uit de tv-serie “Undercover”?

       Als acteur gebruik je uit jezelf. Zelf ben je de bron voor het spelen van het personage. Je eigen manier van denken moet je uitzetten wanneer je aan

       het acteren bent. Ik speel mijn rollen, ik ben ze natuurlijk niet zelf. Nick zou best tot mijn eigen vriendenkring kunnen behoren. Sterker nog, ik heb

       vrienden in mijn kennissenkring die hetzelfde werk als Nick doen.

003.Ben je in je carrière wel eens rollen tegen gekomen die je als onmogelijk had beschouwd?

       Onmogelijke rollen om te spelen zijn er niet. Diegene die een rol onmogelijk kan maken, dat is de regisseur van het project. Regisseurs hebben

       natuurlijk een idee hoe de rollen gespeeld moeten worden, net als de acteurs en actrices die ze moeten spelen dat ook hebben. Als je dan samen tot

       een compromis kan komen, dan ben je goed bezig. Maar er zijn ook regisseurs die zich krampachtig aan hun eigen visie vast houden. Voor een

       acteur of actrice word het dan erg lastig om die rol naar voldoening te spelen, maar onmogelijk is het niet.

004.Op welk moment uit je carrière ben je tot nu toe het meest trots en/of bewaar je de beste herinneringen?

       Het meest trots ben ik toch op mijn periode met het duo W..A.C.K.O. dat ik samen met Chiel van Berkel vormde. Chiel en ik wilde theater maken

       zoals wij zelf dat het liefst zagen. Tijdens het Tilburg Film Festival won ik in 2018 de Jury Prijs voor mijn rol in de korte film ‘To Catch a Fly’ uit 2017.

       Om die prijs te winnen vond ik leuk, maar ik vond het fijner voor regisseuse Sanne Kortooms, zodat zij zodoende de aandacht kreeg voor het

       project. Zelf ben ik namelijk helemaal niet competitief ingespeeld. Sterker nog, ik heb er een bloedhekel aan. Voor mij is het publiek het

       allerbelangrijkste. Daar doe ik het per slot van rekening allemaal voor. De enige wedstrijd waar ik met plezier naar kijk, dat is de Koningin

       Elisabethwedstrijd. Dit is een internationale muziekwedstrijd in België. De wedstrijd vindt plaats in Brussel en staat open voor jonge musici. Deze

       wedstrijd geldt als een van de meer veeleisende muziekwedstrijden ter wereld. Men noemt haar ook de olympiade van de muziek.

005.Had je toen je in 2012 bezig was aan het eerste seizoen van de tv-seizoen “Crimi Clowns” verwacht dat de serie zo succesvol zou worden?

       Wij als castleden hadden wel een vermoeden. Luc (Wyns, red.) had het idee dat het iets was dat verteld moest worden. Tijdens de tv-serie

       “Matroesjka’s” die van 2005 tot en met 2008 gedurende twee seizoenen werd uitgezonden liep hij al met het idee voor de tv-serie “Crimi Clowns”. In

       “Crimi Clowns” wilde Luc graag samen werken met mensen waar hij in de tv-serie “Matroesjka’s” al mee samen werkte. Dat was dus met Frank

       Aendenboom (Jos den Dief in “Crimi Clowns”, red.), Veerle Dejonghe (Rachel Rubbens in “Crimi Clowns”, red.) en mij zelf. Behalve dat Luc als

       Ronny Tersago één van de hoofdrollen op zich nam in “Crimi Clowns”, creëerde, produceerde en regisseerde hij ook de tv-serie. Toen Johnny de Mol

       (Wesley Tersago in “Crimi Clowns”, red.) aan bord kwam ging alles in een stroomversnelling. Van Kimberly Klaver (Katia Mermowitz in “Crimi

       Clowns”, red.) en Johnny had ik zelf voordat we begonnen met de opnames van de tv-serie “Crimi Clowns” nog nooit gehoord.

006.Hoe is het zo gekomen dat je samen met je broer Nicolas te zien was in de tv-serie “Fair Trade”?

       Met Marc Punt (de regisseur van de tv-serie “Fair Trade”, red.) heb ik al vaker samengewerkt. Zo heeft hij mij geregisseerd voor de tv-serie

       “Matroesjka’s” en de film ‘Frits & Franky’, ‘Bowling Balls’ en ‘Pippa’. Er is echter altijd een beetje irritatie bij ons. Bij de film’Pippa’ was dit zo erg, dat ik

       niet meer dacht aan een nieuwe samenwerking. Totdat we het toch hebben uitgesproken. Marc wilde mij als Raoul Raes in de tv-serie “Fair Trade”.

       Hij zei dat hij nog iemand zocht voor de rol voor mijn broer Rudy Raes in de serie. Toen vroeg hij mij of mijn broer Nicolas dit niet wilde doen. Nicolas

       en ik speelde vroeger bij De Club van Tante Corrie, een theaterclub voor kinderen. Dat mijn broer feeling voor het spelen had en een goede timing

       voor komedie, dat wist ik dus al. Om met Nicolas aan de tv-serie “Fair Trade” te werken vond ik erg leuk en grappig.

007.Zou je nog eens opnieuw met Nicolas willen samen werken?

       Dat lijkt mij heel erg leuk. Maar dan misschien meer iets op het terrein van Nicolas. Hij is namelijk kok. Eigenlijk had ik al plannen om met Nicolas

       samen te werken, nog voor de tv-serie “Fair Trade”. Van 1996 tot en met 1999 had je vier seizoenen lang het BBC-programma “Two Fat Ladies” wat

       ik graag keek. Zodoende kwam ik op het idee om samen met Nicolas een kookprogramma te willen maken. Tot voor kort had Nicolas namelijk een

       restaurant in Frankrijk waar hij kok was. Deze heeft hij inmiddels verkocht. Behalve dat Nicolas als kok goed kan koken, ben ik zelf ook niet een

       onverdienstelijk kok. We hadden een testaflevering opgenomen en hadden dus al een crew gevonden. Juist toen we met de opnames van start wilde

       gaan liet de producer van ons kookprogramma weten tegen een burn-out aan te zitten en zich terug moest trekken. Velen jaren later deed ik in 2012

       mee aan het derde seizoen van “Masterchef België” waarin ik uiteindelijk tweede werd. Ik wilde het programma niet winnen, maar mij op de kaart

       zetten met mijn kookkunsten en laten zien wat ik kon. Later kwam ik iemand tegen die betrokken was bij het kookprogramma van Nicolas en mij en ik

       vroeg diegene waarom ons kookprogramma er uiteindelijk nooit gekomen is. Als antwoord kreeg ik te horen dat erg geen vraag naar

       kookprogramma’s is. En dat terwijl ik juist tweede was geworden in het goed bekeken kookprogramma “Masterchef België”. Dit was dus gewoon een

       smoesje en dan ben ik er gelijk klaar. Daar stop ik dan geen energie meer in.

008.Als je niet de entertainment wereld in was gegaan, welk beroep had je dan wel wat geleken: barman (‘Het landhuis’ uit 1989), detective

       (“Ella” uit 2011), taxichauffeur (‘Gooische vrouwen 2’ uit 2014), douanier (‘Dummie de Mummie en de tombe van Achnetoet’ uit 2017) of

       inspecteur (“Glas IJs” uit 2021)?

       Eigenlijk geen één van deze beroepen. Liever zou ik voor iets ambachtelijks gaan, zoals decorbouwer of beeldend kunstenaar. Met een ambachtelijk

       beroep denk ik dat die van inspecteur het meest dichtbij komt, dus dan kies ik daarvoor. Vanaf mijn zesde wilde ik al acteur worden. Ik maakte dan

       toneelstuk om mezelf zodoende te kunnen uiten.

009.Je doet ook aan schilderen. Hoe is dit zo gekomen?

       Na het draaien van het eerste seizoen van de tv-serie “Crimi Clowns” in 2011, wilde ik Luc (Wyns, de hoofdrolspeler en tevens de regisseur van de

       serie, red.) een speciaal cadeau aanbieden. Ik besloot om  en schilderde hij de ogen van Luc’s personage te schilderen, clown Norry. Dat was het

       moment waarop ik de schilderkunst herontdekte. Want als kind schilderde ik al. Schilderen geeft mij een plezierig en fijn gevoel. Meestal schilder ik

       portretten, al was er een bekende van mij die zei dat handen moeilijk te schilderen zijn en toen heb ik mij daarop geconcentreerd. Voor mijn broer in

       zijn restaurant heb ik een open ui geschilderd. Net als dat ik de affiches van de voorstellingen van W.A.C.K.O. schilderde. Gemiddeld maak ik twee a

       drie schilderijen per jaar. In 2019 heb ik mijn werken geëxposeerd.

010.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       In België ben ik van Donderdag 15 September tot en met  Zaterdag 1 Oktober 2022 te zien als Schmitt in de musical Daens. Ik ga weer de rol van

       Raoul Raes spelen in het tweede seizoen van de tv-serie “Fair Trade”. Wanneer deze uit moet komen is echter nog niet bekend. In 2023 heb ik een

       rol in de Nederlands-Belgische film ‘Zomervacht’. Terwijl ik in Nederland een rol ga spelen in de Telefilm ‘Romaissa – De Superheld van Rotterdam’.

       Wanneer deze moet verschijnen is echter nog niet bekend.

 

Kijk voor meer informatie over de musical Daens op https://daens.be/.

Kijk voor meer informatie over de schilderijen van Manou op https://www.instagram.com/art.m.krstng/?hl=en.

Kijk de reünie theatervoorstelling van W.A.C.K.O van 2018 op https://www.youtube.com/playlist?list=PL9EDA47B3A38EF9D9.

 

 

Fotograaf: Frank Abbeloos

 

Interview: Perry Krootjes