LOUIS VAN BEEK

 

De op 11 December 1968 in Kamerik te Utrecht geboren Louis van Beek stond in 1993 in België in de cabaretvoorstelling Soehaï. Hij was in 1994 in België te zien in de cabaretvoorstelling Bomen, die hij samen met Esmé Bos, Pieter Embrechts, Nathalie de Schepper, Mireille Vaassen en Bart Voet schreef. In 1995 behaalde Louis zijn diploma aan het Hoger Instituut voor Dramatische Kunsten in Antwerpen te België. Hij stond in de theaters met de musicals Willeke – de musical en De geheime tuin en maakte zijn tv-debuut meteen gastrol in de tv-serie “Pleidooi”. Louis had in 1996 een rol in de muziektheatervoorstelling De vertoning – een moperette – zoete gruwelen in een hofdrama. Hij verleend veelvuldig zijn stem in diverse nasynchronisaties, waarvoor hij sinds 1997 ook een veelgevraagd regisseur is. In 1998 was Louis te zien in de muziektheatervoorstelling Larry, This Funny World en het toneelstuk De burgermansbruiloft. Hij was van 1998 tot en met 2007 ook te horen in de animatieserie “Rolie Polie Olie”. Vanaf 1999 was Louis in de eerste twee seizoenen te zien als Felix Schippers in de tv-serie “Westenwind”, had een aandeel in de muziektheatervoorstelling Een filmische theatrale show op het Utrecht Uit-feest en was te horen als Matt Ishida in de animatieserie “Digimon Adventure”. Ook maakte hij als zanger deel uit van de grootschalige Belgische mambo bigband El Tattoo del Tigre. Louis had in 2000 rollen in de theaterproducties Hartstikke Tsjechov, De vossejacht en Ronde 2. Bij laatst genoemde was hij ook verantwoordelijk voor de vertaling. Louis was van 2000 tot en met 2005 te horen als Valmont in de animatieserie “Jackie Chan Adventures”. In 2001 was hij te zien in het toneelstuk Midsummernightsdream, terwijl hij van 2001 tot en met 2017 te horen was als de vader in de animatieserie “The Fairly OddParents”. Louis was in 2002 te bewonderen in de theaterproductie Equus. In 2003 speelde hij in de toneelstukken 4 Mannen, De revisor en Anytime, Anyplace, Anywhere. Laatst genoemde schreef hij samen met Paula Angels, Paul Disbergen, Henk Elich en Uri Rapapport. Louis verleende zij stem voor een personage aan de animatiefilm ‘Het levende bos’. In 2004 had hij een rol in het toneelstuk Bedankt lieve ouders, die hij samen met Noël Fischer schreef. Louis was van 2004 tot en met 2007 te horen in de animatieserie “Ned’s SurvivalGids” en sinds 2004 is hij als Professor WizzGizz te horen in de animatieserie “Winx Club”. In 2005 speelde Louis rollen in de theaterproducties De vader en Torquato Tasso, was van 2005 tot en met 2008 te horen als Mr. Moseby in de animatieserie “The Suite Life of Zack & Cody” en van 2005 tot en met 2006 als Glowface in de animatieserie “The X’s”. Hij was in 2006 te zien in het toneelstuk August, August, August. Van 2007 tot en met 2009 was Louis te horen als Prowl in de animatieserie “Transformers: Animated”. Hij was ook in 2007 te zien bij NT Gent in Merlin oder: Das wüste Land (Merlijn of Het barre Land). De voorstelling speelde (in het Duits) tijdens de Ruhr Triennale. Louis had in 2008 een rol in de theaterproductie De koopman van Venetië, was te horen als Harold in de animatiefilm ‘Fietsmug en dansmug’, als Specht in de animatiefilm ‘De kleine maanbeer’ en sprak van 2008 tot en met 2012 de stem van Koning Julien XIII in voor de animatieserie “De Pinguïns van Madagascar”. In 2009 was hij te bewonderen in de miniserie ‘Juliana, prinses van oranje’, was te zien in de muziektheatervoorstelling Kasimir en Karoline en trad van 2010 tot en met 2012 op met zijn solovoorstelling Mathilde, die hij zelf schreef. Louis werd voor deze rol genomineerd voor de Louis d’Or. Voor de animatiefilm ‘Prinses Lillifee’ sprak hij een stem in, was als Alpha te horen in de animatiefilm ‘Up’ en sprak van 2009 tot en met 2013 de stem in van Dr. Hollywood voor de animatieserie “Big Time Rush”. Louis verzorgde van 2010 tot en met 2012 de stem van Directeur Malone voor de animatieserie “Wingin’ It”. Van 2010 tot 2015 speelde en zong hij in de ‘Trilogie van het Optimisme’ van NTGent: Aida*, Candide en Parsifal. Louis was in 2011 te zien in de miniserie ‘Rembrandt en ik’ en het toneelstuk Pee. Verder verzorgde hij een stem in de animatieserie “Pokémon: Diamond and Pearl – Sinnoh League Victors” en was als Acer te horen in de animatiefilm ‘Cars 2’. Louis vertaalde en bewerkte in 2013 de voorstelling Othello. In 2014 vertaalde hij het theaterstuk Cat on a hot tin roof (Kat op een heet zinken dak) en in 2015 de voorstelling Oom Wanja. Louis stond tussen 2014 en 2016 in de theaters met de theaterproducties Aards paradijs en Eyes Wide Shut en de muziektheatervoorstelling Soeur Sourire. In 2015 en 2016 vertaalde en bewerkte hij de toneelstukken Fatal attraction en Indecent Proposal. Louis schreef in 2017 zijn eerste musical, Liesbeth List – de musical. Ook is hij sinds Januari 2017 docent/regisseur/coach aan de ArtEZ hogeschool voor de kunsten. Louis was te horen in de korte animatiefilm “Dug’s Speciale Missie”. Gastrollen had hij in tv-series als “Luifel & Luifel”, “GTST”, “ONM”, “Grijpstra & de Gier” uit 2004, “Rozengeur & Wodka Lime”, “Keyzer & de Boer advocaten” en “Flikken Maastricht”. Perry van Moov.nl ging in gesprek met de zeer vriendelijke Louis van Beek vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.Je acteert in tv-series (“Westenwind” uit 1999), miniseries (‘Rembrandt en ik’ uit 2011), doet toneel (De burgermansbruiloft uit 1998),

       cabaret in België (Bomen uit 1994), speelt solo (de voorstelling Mathilde uit 2010), doet musical Willeke uit 1995), schrijft voor theater

       (Mathilde uit 2010), vertaalt voor theater (Ronde 2 uit 2000), bewerkt voor theater (Agnes van God uit 2014) en doet stemmenwerk (‘Cars 2’

       uit 2011). Als je uit al je werkzaamheden een keuze moet maken die je het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?

       Dat vind ik zo moeilijk. Het liefst wil ik helemaal geen keuze maken. Ik heb het geluk gehad dat ik dat nog nooit hoefde te doen. Schrijven is een heel

       mooi vak om uit te oefenen. Soms heb ik bij het schrijven wel een bepaald iemand in gedachte. Maar de keuze word niet door mij gemaakt, maar

       door de producent. Toen ik de voorstelling Agnes van God bewerkte, wist ik al wel zeker dat er een actrice in moest komen met een grote naam. Dat

       is uiteindelijk Willeke van Ammelrooy geworden, maar het kon net zo goed bijvoorbeeld Monique van de Ven zijn. In het verleden heb ik ook wel eens

       een kindervoorstelling geregisseerd. Toch kan ik het acteren nog niet los laten. Dat vind ik nog altijd veel te leuk om te doen. En dan met name het

       spelen in het theater.

002.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kan je zowel een overeenkomst als groot

       verschil noemen qua karaktereigenschap tussen jezelf en Felix Schippers uit “Westenwind” van 1999?

       Dat denk ik wel, ja. De enige overeenkomst die ik met Felix kan bedenken, is dat we allebei op mannen vallen. Zijn kwaadaardige ik aan het einde

       van zijn aandeel in “Westenwind” herken ik gelukkig totaal niet bij mezelf. Ook zou ik nooit zoals Felix secretaris willen zijn (Felix was secretaris bij de

       werf van Noordermeer, red.). Dat lijkt mij veel te saai. Naar buiten toe was Felix een charmante man. Op die manier had hij best tot mijn eigen

       vriendenkring kunnen behoren.

003.Op welk moment uit je carrière ben je tot nu toe het meest trots en/of bewaar je de beste herinneringen?

       Ik ben erg trots op de voorstelling Soeur Sourire uit 2015. Deze heb ik met hetzelfde team als met Mathilde uit 2010 gemaakt. De regie was weer in

       handen van Paula Bangels en de componist en mijn medespeler was wederom David Cantens. Al bij Mathilde waren we het er over eens dat we

       weer eens een project met elkaar moesten maken. Het is erg prettig werken als je elkaar al van een eerdere productie kent. Dat werkt toch wat 

       vertrouwder.

004.Van 2010 tot en met 2012 speelde je de rol van Mathilde Willink in je solovoorstelling Mathilde. Je was hiervan zelf de schrijver. Wat sprak

       je zo in haar als persoon aan dat je er een toneelstuk in zag zitten?

       Toen ik de documentaire Mathilde Willink Superpoes uit 2002 zag, raakte ik een beetje gefascineerd door haar. Deze zag ik pas in 2008. Ze droeg

       altijd dikke lagen make-up enzo, maar ik wilde ontdekken wie het meisje was voordat dit alles begon. Of ik er in geslaagd ben om te ontdekken wie

       ze was vind ik zelf lastig te zeggen. Dat kan het publiek het beste zeggen. Mathilde was de derde echtgenoot en van Carel Willink en diens muze.

       Toen ze elkaar leerde kennen in rond 1958 was zij 21 en hij 60 jaar. In 1969 trouwde ze met elkaar. In het echt was het niet duidelijk of ze overleden

       was door moord of zelfmoord. Die vraag hebben wij niet beantwoord in de voorstelling. Wel hebben we het zo uitgelegd dat wat ons betreft de kant

       aanzienlijk klein is dat ze zelfmoord heeft gepleegd. Dan is het aan het publiek wat ze daar mee doen. Ik wilde een voorstelling maken, geen

       documentaire. Haar zussen wilde eigenlijk niet dat ik de voorstelling zou gaan maken. Er was al zoveel geroddeld over haar in de media. Die waren

       er een beetje klaar mee. Toen zei één zus dat als ik er toch mee door zou gaan, ze niet bij de première aanwezig zouden zijn. Uiteindelijk waren bij

       de première toch 3 zussen van haar aanwezig. Na afloop lieten ze me weten dat ze ontroerd waren door de voorstelling. Dat was natuurlijk een heel

       mooi compliment.

005.Hoe belangrijk was de nominatie van de Louis d’Or voor je solovoorstelling Mathilde voor je?

       De nominatie voor de Louis d’Or ontving ik gelijk in het eerste jaar dat ik de voorstelling speelde. Een prijs winnen, maar ook een nominatie is een

       waardering uit het vak. Dit was namelijk een juryprijs. Dat ik uiteindelijk niet won was voor mij dus niet het allerbelangrijkste. De nominatie vond ik al

       geweldig. Tussen een juryprijs en een publieksprijs kan ik niet kiezen. Ze zijn allebei op hun eigen manier belangrijk.

006.De voorstelling King Lear is als toneelstuk en filmversie al vaak uitgebracht, in Nederland voor het eerst als toneelstuk September 1904.

       Wat brengt jullie versie voor iets nieuws of eigentijds dan?

       In de voorstelling speel ik de Hertog van Albany. Hij is de echtgenoot van Goneril (gespeeld door Sylvia Poorta, red.), de oudste dochter van King

       Lear (gespeeld door Huub Stapel, red.). Goneril veracht haar echtgenoot vanwege zijn zachte karakter. Later in het stuk keert hij zich tegen zijn

       vrouw. Uiteindelijk is Albany is diegene die de macht hersteld. Hij is dus wel een goed persoon. De verhalen van Shakespeare zijn zo goed

       geschreven, zo universeel. Door een goede regie, in ons geval die van Servé Hermans, en een goed gezelschap is het stuk van Shakespeare

       interessant. Zowel voor ons als spelers als voor het publiek.

007.Wat heb je zelf met William Shakespeare?

       Zelf heb ik al drie keer eerder aan een stuk van Shakespeare gewerkt. Zo heb ik gespeeld in de voorstellingen Midsummernightsdream uit 2001 en

       De koopman van Venetië uit 2008. Terwijl ik de voorstelling Othello uit 2013 vertaald en bewerkt heb. Een stuk van Shakespeare vertalen of

       bewerken is een grote uitdaging. In zijn stukken zitten altijd al zoveel rollen. Vandaar dat de gezelschappen die zijn stukken spelen altijd groot

       moeten zijn. Zo zitten er bij King Lear 12 personages in.

008.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Tot en met Woensdag 12 December 2018 ben ik te zien in het toneelstuk King Lear. Deze gaat op Zaterdag 6 Oktober 2018 in première.

 

Kijk voor meer informatie over de voorstelling King Lear op http://www.toneelgroepmaastricht.nl/voorstelling/king_lear.

 

Interview: Perry Krootjes