JULES ROIJAARDS

 

De op 17 April 1935 in Amsterdam te Noord-Holland geboren Jules Roijaards maakte zijn theaterdebuut in 1959 bij de Haagsche Comedie met de voorstelling Le dolleman. Tot en met 1962 had hij bij dit gezelschap rollen in producties als Sauls Dood, Winteravondsprookje, De kersentuin, Jaloezie, Proces Andersonville, Beckett, Richard III, Marius, Twee beulen, Picknick, Guernica, Principes, Het Pricel, Hendrik IV, Don Gil met de groene broek, De Grot, Scheyk in de tweede wereldoorlog, Oh Pa-arme Pa, Zo ik iets ben en Uitkomst. Jules Roijaards verzorgde de vertaling en regie van de voorstelling Improvisatie. In 1963 maakte hij als Hubach zijn filmdebuut in ‘Als twee druppels water’. Tot en met 1966 vertolkte Jules Roijaards nog rollen bij Haagsche Comedie in Reiziger zonder bagage, Macbeth, Horen en zien, Othello, Celestina, Galante Listen, Candida, Marat-Sade, Lessen in Laster, Droom van een Midzomernacht en Zondag in New York. Hij was assistent regisseur van de productie Na de Zondeval en regisseerde zelf de voorstelling Warenar. Van 1966 tot en met 1972 speelde Jules Roijaards bij het Niew Rotterdams Toneel rollen in producties als De Dood van een Handelsreiziger, Madame Princesse, De eerste Mevrouw Fraser, Vroom Interview, Het Huwelijk, Romeo en Julia, Lanseloet van Denemarken, Theesalon Myriam, Een bruidegom voor Marcella, Vrouwen Geen Probleem, Liefde half om half en Rinkelrooien. Hij was de assistent regisseur van het toneelstuk Hel Balcon en verzorgde zowel de vertaling als regie voor de voorstellingen Mimicry en Tchao. Jules Roijaards regisseerde de producties Wegens sterfgeval gesloten, Strikt Geheim, Onbekende soldaat en zijn vrouw, De dag dat de hoeren kwamen tennissen, Striptease, Mijnheer gaat op jacht, Twee heren uit Verona, Tramlijn Begeerte en Een op de zes-Arm, arm Nederland. Van 1972 tot en met 1978 was hij wederom verbonden aan de Haagsche Comedie waar hij in producties speelde als Knecht van twee meesters, De Misantroop, Kasmir en Karoline, August-August-August, Don Juan, Al wie met ons mee wil gaan, Rosencrantz en Guidenstern zijn dood, Roulette, Lorenzaccio, De Waaier, Elisabeth I en Julius Ceasar. Jules Roijaards verzorgde de regie van de voorstellingen Liefde op Papier, Warenar, De Blikopener, Tryntje Cornelis, Geen haar op het hoofd, Butley, Beschuit met muisjes, De Stoeipoes en De voorpagina. Bij het toneelstuk De Venetiaanse Tweeling was hij verantwoordelijk voor zowel de vertaling als regie. In 1978 maakte Jules Roijaards zijn tv-debuut als Joop Burger in de tv-serie “Hij en zij”. Datzelfde jaar was hij ook te zien als Jean-Pierre in de tv-serie “Kant aan m’n broek!”. Van 1978 tot en met 1980 was Jules Roijaards verbonden aan Vrije Producties. Hier speelde hij in de voorstellingen Lipstick, Gekke mensen en Sam-Sam en regisseerde het toneelstuk 4x Verkocht. In 1980 stapte Jules Roijaards voor de tweede keer over naar de Haagsche Comedie waar hij tot en met 1988 rollen zou spelen in producties als Amadeus, De Revisor, Drie stuiversopera, De laatste avond van het Carnaval, Stijloefeningen, De Bezetenen, Ionescopade, Goed, De Gelaarsde Kat, Hamlet, De Kersentuin, De Ambassadeur, Rhinoccros, Montserrat, Eind van de wereld, De storm, Drie is te veel, Wie trouwt de Weduwe en Happy End. Hij verzorgde de vertalingen van de toneelstukken Dikke Vrienden, De volmaakte Moord en Als de dood en deed de regie van de voorstellingen Prettige Feestdagen, De troonafstand, Ons kent ons, Same Time Next Year en De Klusjesman. Daarnaast speelde Jules Roijaards in 1981 de rol van Doornbos in de tv-serie “De Fabriek”, vertolkte in 1983 de rol van Dick in de tv-film ‘De ware Jakob’ en was in 1985 te bewonderen als vader de Vos in de film ‘Het bittere kruid’. Hij was van 1988 tot en met 1995 verbonden aan Het Nationale Toneel waar hij speelde in de voorstellingen De Prijs, De tijd en het Vertrek, Professor Bernhardi, De Bezoekers, Voldoende Koolhydraten, Cerccau, Wachten op Godot, Mevrouw Warrens Bedrijf en Troyles en Cressida. Bij dit gezelschap regisseerde Jules Roijaards de producties De Nacht van Schmeler, De Markiezin, Liefdesbrieven, EX, Ny syt wellekomen, De Kleine Zielen en Later is te Laat. In 1993 had hij een aandeel in de film ‘De kleine blonde dood’, terwijl Jules Roijaards van 1994 tot en met 2003 tien seizoenen te bewonderen was als Nol Brouwer in de tv-serie “Sam sam”. Tussen 1996 en 2005 regisseerde hij de voorstellingen Schakels, Het Zakendiner en Goude Handjes en vertaalde het toneelstuk The Price voor Joop van den Ende Theaterproducties. Verder was Jules Roijaards te zien in de korte tv-film ‘Urfeld’ en de korte film ‘Stand-by Me’. Gastrollen had hij in tv-series als “Mensen zoals jij en ik”, “Coverstory”, “Sjans”, “Voor hete vuren”, “12 steden, 13 ongelukken”, “Dokter Tinus” en de Franse tv-serie “L’heure Simenon”. Perry van Moov.nl reisde af naar Den Haag waar hij een bezoek bracht aan de zeer vriendelijke Jules Roijaards.

 

001.Wat is uw favoriete CD en waarom?

       De filmmuziek van ‘Vicky Cristina Barcelona’ uit 2008 vind ik heerlijk. Net als de geweldige film van Woody Allen.

002.Wat is uw favoriete nummer?

       Een favoriet nummer heb ik niet echt. Dat verschilt nogal eens.

003.Draaide u wel eens muziek vlak voor de opnames en/of optredens?

       Nee, voor zowel een voorstelling als opnames wil ik het liefst met rust gelaten worden.

004.Hoe belangrijk is muziek in uw leven?

       Muziek vind ik prettig, maar een vakantie zonder zou best lukken.

005.Wie is uw favoriete zanger/zangeres en/of groep?

       Voor mij is dat de zangeres Nina Simone.

006.Met wie zou u wel eens een duet willen zingen?

       Ik vrees dat niemand met mij een duet wil zingen, haha.

007.Wat is uw favoriete sport? En beoefent u zelf ook een sport?

       Naar hockey kijk ik graag. Zelf doe ik niet meer aan sport.

008.U acteert namelijk in tv-series (“De Fabriek” uit 1981), films (‘Het bittere kruid’ uit 1985), doet theater (De

       zwarte bruid uit 1959), deed een TV Commercial (Hans Anders Gehoortest in 2007), deed stemmenwerk (Bernard

       in ‘De reddertjes in Kangeroeland’ uit 1990), was vertaler voor theaterstukken (Improvisatie of De herder’s

       kameleon uit 1962), was regisseur voor theaterstukken (Wachten op Godot uit 1965) en regisseur voor tv

       (“Zonder Ernst”). Als u uit al uw werkzaamheden een keuze moest maken, wat zou dit dan worden?

       Een keuze zou ik niet willen maken. Feit is natuurlijk wel dat ik als acteur begonnen ben en daarna pas het regisseren

       erbij. Voor regisseren heb ik geen opleiding gevolgd, maar dat heb ik mezelf geleerd. Zo was ik eerst regie-assistent bij

       de televisie. Het is nog steeds wel een soort van wens van mij om eens het toneelstuk Vrouwen geen probleem te

       regisseren. Dat vind ik zo’n mooie productie. Nu ik met pensioen ben kan ik nog wel steeds werken vertalen. Het enigste

       nadeel is dat bedrijven vaak met vaste mensen werken en dus ook ze hun eigen vertalers in dienst hebben.

009.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kunt u zowel een

       overeenkomst als groot verschil noemen qua karaktereigenschap tussen u zelf en Nol Brouwer uit “Sam sam” van

       2003?

       Daar ben ik het wel mee eens, ja. Net als Nol ben ook ik onhandig en chaotisch, maar een verschil is dat ik zelf geen

       huwelijksprikkelingen heb gelukkig. Nol zou ik zeker niet als vriend willen. Ik zou stapelgek van hem worden. “Sam

       sam” was gebaseerd op de Engelse tv-serie “Man About the House” uit 1973. Brian Murphy speelde George Roper, de

       Engelse Nol. Mijn Nol vond ik niet op George lijken, maar dat vond ik ook niet nodig.

010.Op welk moment uit uw carrière bent u het meest trots en/of bewaart u de beste herinneringen?

       Ik ben nergens trots op, maar heb veel plezier gehad in mijn geweldige carrière. Wat wel heel erg bijzonder was is

       het de voorstelling Uitkomst uit 1963. Deze productie heb ik namelijk met zowel mijn moeder Georgette

       Hagedoorn als mijn vrouw Nelleke Knegtmans samen gespeelt. Heel bijzonder om met twee belangrijke vrouwen

       in mijn leven in een toneelstuk te spelen. Uiteindelijk hebben we dit toneelstuk ook nog in Parijs te Frankrijk

       gespeelt.

011.Bent u gestopt met acteren?

       Officieel ben ik nadat de tv-serie “Sam sam” in 2003 stopte met pensioen gegaan. Maar als er een leuke gastrol is, dan

       mogen ze mij altijd bellen. Zo heb ik in 2013 nog een gastrol gespeelt in de tv-serie “Dokter Tinus”. Erg leuk om te

       doen. Het moet alleen geen theaterrol meer zijn. Maar een rol in een tv-serie of film kan ik nog wel en vind ik hartstikke

       leuk om te doen. Ik vind het alleen zo jammer dat er maar zo weinig rollen zijn voor iemand van bijna tachtig.

012.Wat kunnen we in de toekomst nog van u verwachten?

       Op dit moment zijn er geen plannen. Er is niets bekend anders zou ik het je gewoon vertellen. Ik geniet heerlijk van mijn

       pensioen.

 

Interview: Perry Krootjes