JACK HORN

 

De op 17 Februari 1936 in Amsterdam te Noord-Holland geboren Jack Horn studeerde in 1955 af aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Hij speelde in 1959 in het toneelstuk John Walker en studeerde in datzelfde jaar af aan de Toneelschool in Arnhem. Zijn officiële theaterdebuut maakte hij in de productie Een midzomernachtdroom, van een Toneelgroep Puck. Van 1959 tot en met 1961was hij verbonden aan Toneelgroep Theater, waar hij rollen had in de toneelstukken Mama San, Bomen sterven staande, De kleine vossen, Onbezoldigd moordenaar, Het zuiden, De duivel en God, De koningin en de rebellen en Herakles.

 

Jack Horn had in 1960 een rol in de Tv-Film ‘John Brown’. In 1961 speelde hij mee in de theaterproductie De Kaukasische krijtkring, van Holland Festival. Jack Horn was van 1961 tot en met 1964 verbonden aan Stichting Toneelgroep Studio, waar hij te bewonderen was in de toneelstukken Verkeerd begin, Mousseline, Het diploma, Procederen, Een leven voor wat wind, Jeugdproces, Een geboren leugenaar, De ingebeelde ziekte en Pas op dat je geen woord zegt. In 1962 had hij een aandeel in de film ‘De overval’. Jack Horn was van 1964 tot en met 1966 verbonden aan De Haagsche Comedie, waar hij rollen had in de theaterproducties Celestina, Koning Lear, Galante listen, De vervolging van en de moord op Jean Paul Marat… en Droom van een midzomernacht. In 1966 was hij te zien in het toneelstuk Een zaak Lorca is ons niet bekend, van Theater Terzijde. Jack Horn was van 1966 tot en met 1969 verbonden aan Stichting Nieuw Rotterdams Toneel, waar hij rollen had in de theaterproducties Hamlet, prins van Denemarken, Romeo en Julia, Oorlog en De waanzin van Lady Bright. In 1966 vertolkte hij de rol van De Kleine in de tv-serie “Amulet”. Jack Horn was in 1967 te bewonderen als Jack in de tv-serie “Het poppenhuis van Marleentje” en had een rol in de Tv-Film ‘In de groene kaketoe’. In 1968 speelde hij de rol van Pedrito in de landelijke intocht van Sinterklaas: Het zoekgeraakte boek.

 

Jack Horn was in 1970 te zien in het toneelstuk De vrijheid bedreigd?, van Studio Laren. Datzelfde jaar speelde hij bij De Noorder Compagnie in de theaterproductie Van muizen en mensen. In 1971 had hij een rol in de voorstelling Moeder, er komt een bevolkingsexplosie, van Cabaret Lurelei. Jack Horn speelde in 1973 met het toneelstuk Steel wat minder – 7^e gebod, van Toneelraad Rotterdam zijn meest recente theaterrol. In 1974 had hij een rol in de film ‘De 5 van de 4 daagse’. Jack Horn was in 1976 te zien als Schater in de tv-serie “Pipo en de lachplaneet”, wat tevens zijn meest recente acteerklus was. Gastrollen had hij in tv-series als “Pipo en het zingende zwaard”, “Rikkel Nikkel de avonturen van een robot”, “De avonturen van Okkie Trooy”, “Tripp’s laatste balans”, “Vrouwtje Bezemsteel”, “Moord in de Helmersstraat”, “Maigret”, “Stoelendans”, “Swiebertje”, “Floris”, “Baron van Münchhausen” en “De Graaf van Monte Christo”.

 

Jack Horn ging zich vervolgens helemaal op zijn werk als kunstschilder richten. Nog altijd is hij hier in actief en heeft sinds 1979 verschillende exposities gegeven. Tien in Nederland, één in België en twaalf exposities in Spanje. Perry van Moov.nl ging in een restaurant in Amsterdam met de zeer vriendelijke Jack Horn in gesprek vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.U acteert in tv-series (“Amulet” uit 1966), films (‘De 5 van de 4 daagse’ uit 1974), doet toneel (Een midzomernachtdroom uit 1959), cabaret

       (Moeder, er komt een bevolkingsexplosie uit 1971), deed radiowerkzaamheden en bent kunstschilder. Als u uit al uw werkzaamheden een

       keuze moet maken die u het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?
       Dan ga ik toch voor acteren in het theater. Ik heb de toneelschool gevolgd en voel me in de eerste plaats theateracteur. Bij het theater was ik me wel

       bewust van het publiek. Voor ik op moest had ik altijd wel een gezonde spanning. Wanneer ik eenmaal op het podium stond, dan verdween die

       spanning alweer. Theater moet allemaal in één keer goed gaan, vandaar die gezonde spanning die ik had. Maar dat is ook goed, want dat houdt je

       scherp. Toevallig was het medium televisie juist op komst toen ik met mijn carrière begon. Veel films heb ik trouwens niet gedaan.

002.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kunt u zowel een overeenkomst als groot

       verschil noemen qua karaktereigenschap tussen u zelf en de Nar die u met een gastrol speelde in de tv-serie “Floris” uit 1969?

       Ik heb in het toneelstuk Onbezoldigd moordenaar uit 1960 de rol van een moordenaar gespeeld. Daar heb ik zelf gelukkig helemaal niets mee. Toch

       moet je zo iemand als acteur kunnen doorgronden. Je moet je kunnen verplaatsen in de persoon. De emoties die je overbrengt, moet je uit je zelf

       halen. Het personage van de Nar was erg goed uitgeschreven. De vrolijkheid en humor van de Nar staan gelijk aan verdriet. Die drie dingen zijn

       onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat is trouwens niet alleen zo in het echte leven. Het samengaan van vreugde en droefenis zie je ook terug in

       de werken van mijn kunst. Ton Bune (de cameraman van de tv-serie “Floris”, red.) vertelde mij tussen de opnames van “Floris” door dat hij geraakt

       was hoe ik de vrolijkheid en het verdriet van de Nar zo mooi in elkaar over liet gaan.

003.In de jaren 60 en 70 heeft u gastrollen gespeeld in diverse jeugdseries. Was het een bewuste keuze of puur toeval dat u voor televisie

       geregeld in kinderseries te zien was?

       In die tijd had je maar drie zenders. Dan is er automatisch ook veel minder keuze voor series op televisie. Dat ik voor televisie vaak in een gastrol te

       zien was in een kinderprogramma was toeval. Ik werd daar voor gevraagd. Het was leuk om te doen, maar ik deed het werken voor televisie er bij.

       Mijn eigenlijke werk was toch het theater. Als je voor kinderen speelt weet ik niet of je ze anders in je spel moet benaderen dan volwassenen. Ik weet

       tenminste niet of ik dat zelf ooit gedaan heb.

004.Op welk moment uit uw acteer carrière bent u het meest trots en of bewaart u de beste herinneringen?

       Er zijn veel projecten waar ik goede herinneringen aan bewaar. Maar projecten die als eerste bij mij te binnen schieten zijn de toneelstukken Een

       midzomernachtdroom uit 1959, De kleine vossen uit 1960 en Jeugdproces uit 1962. Bij die projecten voelde ik mij emotioneel betrokken. Nog altijd

       als ik aan die werken denk, komen er mooie gedachten aan ze naar boven. Ook aan mijn gastrol als Nar in de tv-serie “Floirs” uit 1969 bewaar ik

       erg goede herinneringen. Tijdens het filmen had ik echter totaal geen idee wat ik kon verwachten. Dat het uiteindelijk zo’n succesvolle serie zou

       worden wist ik op het moment tijdens de opnames niet.

005.Hoe kijkt u terug op uw medewerking aan de Floris – aflevering “De drie narren”?

       Daar kijk ik met heel veel plezier op terug. Zelf zou ik nooit het beroep van Nar willen hebben. De Nar had een vreselijke positie in het paleis van de

       keizer. Na de tv-serie “Floris” speelde ik nog onder meer met Rutger Hauer (Floris), Jaap Maarleveld (Karel van Gelre), Hero Muller (Kok) en Pollo

       Hamburger (Diederik) in 1970 in het toneelstuk Van muizen en mensen van De Noorder Compagnie. Met Eric Herfst (Meinert) stond ik in 1971 op de

       planken in de voorstelling Moeder, er komt een bevolkingsexplosie van Cabaret Lurelei. En met Henk Votel (Soldaat met knots) werkte ik in 1976 nog

       samen aan de tv-serie “Pipo en de lachplaneet”. Maar nadat ik met mijn acteer carrière gestopt ben, ben ik andere Floris-acteurs helaas uit het oog

       verloren.

006.Kunt u uitleggen waarom u destijds koos voor het acteren boven het schilderen?

       In 1955 deed ik eindexamen aan de Toneelschool in Arnhem. Je speelt dan in een toneelstuk en dan komen er verschillende gezelschappen kijken.

       Dan kwamen er aanbiedingen om je bij die gezelschappen aan te sluiten. Er zijn ook mensen die geen aanbiedingen krijgen, maar zelf kreeg ik vier a

       vijf aanbiedingen. Ik koos toen voor Toneelgroep Puck waar ik in 1959 de rol van Puck in het toneelstuk Een midzomernachtdroom over nam van

       Leen Jongewaard. Hierna heb ik mij enige jaren verbonden aan Toneelgroep Theater. Door die aanbiedingen die toen dus kwamen koos ik voor het

       acteurs vak. Sinds 1977 ben ik mij helemaal gaan richten op mijn werk als kunstschilder en dat doe ik vandaag de dag nog altijd. In 2019 had ik mijn

       meest recente expositie. Het werk als kunstschilder geeft een andere voldoening dan het acteren. Tijdens het exposeren ziet het publiek mijn werk.

       Om gezien te worden is wel belangrijk voor mij. Net als dat bij het acteren was.

007.Wat kan het publiek zoal in uw kunstwerken zien?

       Zelf ben ik van oordeel dat iedereen wellicht iets totaal anders in mijn werk kan ontdekken. De gedachten achter mijn werken wil ik ook niet delen.

       Kunst moet je niet uitleggen. De kijker moet het zelf doen, zelf zien. Verklaren is zonde. Er moet ook mystiek blijven. Als mijn kunst iets met iemand

       doet, vind ik dat eigenlijk al voldoende. Toen ik in Spanje woonde en daar schilderde, dan schilderde ik daar totaal anders dan in Nederland. In

       Spanje schilderde ik stieren en torero’s, in Nederland heel andere onderwerpen. Het grootste verschil lag hem echter in het gebruik van kleur. In

       Nederland gebruik ik vooral blauwe tinten, terwijl toen ik in Spanje schilderde, vooral rood en geel domineerde.

008.Wat kunnen we in de toekomst nog van u verwachten?

       Nog altijd ben ik actief als kunstschilder. Mijn meest recente expositie was in 2019. Plannen om weer te exposeren heb ik wel.

 

Kijk voor Jack Horn als Lodewijk in een aflevering van “Rikkel Nikkel de avonturen van een robot” uit 1962 via https://www.youtube.com/watch?v=G_gYM-oq8bk&t=324s.

Kijk voor Jack Horn als Mannetje Wegwijs in een aflevering van “De avonturen van Okkie Trooy” uit 1962 van https://www.youtube.com/watch?v=6TbPCx9lk_o&t=134s.

Kijk voor Jack Horn als Nar in een aflevering van “Floris” uit 1969 van https://www.youtube.com/watch?v=cO59wHRGebs.

 

Interview: Perry Krootjes