IRMA HARTOG

 

De op 21 Februari 1966 in Maassluis te Zuid-Holland geboren Irma Hartog studeerde in 1989 af aan de Toneelacademie in Maastricht. Ze was tussen 1990 en 1998 te zien in de toneelstukken Kätchen uit Heilbronn, En ik dan?, List en liefde, Antigone en Liefde half om half. In 1991 maakte Irma haar tv-debuut met een gastrol in de tv-serie “GTST”. Ze was tussen 2000 en 2013 te bewonderen in de theaterproducties Verre vrienden, Gouwe handjes, Hemelen en Verlies, de musical Neuzenland en de muzikale theatervoorstelling Oh Nee, niet weer een boek!. Vanaf 2002 speelde Irma drie seizoenen lang de rol van Patty Vermeulen in de tv-serie “Intensive Care”, in 2009 was ze een seizoen te zien als Linda in de tv-serie “Suzanne en de mannen”, om in 2010 de rol van Patricia Vogel te vertolken in de film ‘De eetclub’. Ze is sinds 2021 te zien als Thea Zitman sinds het vijftiende seizoen van de tv-serie “Flikken Maastricht”. Tussen 2009 en 2022 was Irma ook te zien in de films ‘Lege maag’, ‘Vechtmeisje’ en ‘Bon Bini Holland 3’ en de miniserie ‘De Maatschap’. Ze schreef in 2017 het boek Speelkind. In 2018 sprak ze de audioversie in van het boek Een puppy voor kerst van Simone Luijten. Verder had Irma rollen in de korte tv-films ‘Divina Gloria’ en ‘Dag in dag uit’ en de korte films ‘Speling van het Licht’ en ‘Een ons geluk’. Ze had gastrollen in tv-series als “Spijkerhoek”, “12 steden, 13 ongelukken”, “Medisch Centrum West”, “Niemand de deur uit”, “Oppassen!!!” uit 1991, “Jansen, Jansen”, “Blauw blauw”, “Ben zo terug”, “Schiet mij maar lek”, “Verkeerd verbonden”, “Spangen”, “Lieve lust”, “Grijpstra & De Gier” uit 2004, “De co-assistent”, “Kinderen geen bezwaar”, “S1ngle”, “Verborgen gebreken”, “Seinpost Den Haag”, “Danni Lowinski”, “Volgens Jacqueline”, “Nieuwe Buren”, “Moordvrouw”, “Smeris”, “Spangas op Zomervakantie”, “Flikken Rotterdam”, “Spangas”, “Hoe mijn keurige ouders in de bak belandden” en “Tweede Hans” en de Duitse tv-serie “Der kleine Mönch”. Perry ging in gesprek met de zeer vriendelijke en goedlachse Irma Hartog vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.Je acteert in tv-series (“Intensive Care” uit 2002), films (‘De eetclub’ uit 2010), doet theater (Verre vrienden uit 2000), schrijft boeken

       (Speelkind uit 2017) en speelt in het buitenland (een gastrol in de Duitse tv-serie “Der kleine Mönch” uit 2002). Als je uit al je

       werkzaamheden een keuze moet maken die je het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?

       Dat vind ik heel moeilijk. De afwisseling is juist zo prettig. Ik ben begonnen in het theater. Wanneer ik echter een keuze moet maken, dan ga ik voor

       het acteren in film. Het kleine spel spreekt me aan. Ik ben een heel erge teamplayer. In meerdere films heb ik gespeeld en in één daarvan had ik een

       hoofdrol. Ik speelde in 2010 de rol van Patricia Vogel in de film ‘De eetclub’. In een film spelen is vaak nog bevredigender dan in tv series. Ik

       noem het ruime budget dat er aan gespendeerd kan worden. Hierdoor zijn onder meer mooie decors goed betaalbaar. Scripts zijn vaak beter. Bij film,

       maar ook bij werken aan tv-series zie ik de camera als mijn publiek. Maar schrijven vind ik ook heel leuk om te doen. Soms vind ik het prettig

       om alleen te werken. Je bent niet afhankelijk van een ander, kan zelf je werktijden bepalen en het is echt iets helemaal van jezelf.

002.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kan je zowel een overeenkomst als groot

       verschil noemen qua karaktereigenschap tussen je zelf en Thea Zitman uit “Flikken Maastricht” van 2021?

       Ja, je neemt jezelf altijd mee in het personage dat je speelt. Van de makers van de serie “Flikken Maastricht” mocht ik zelf het personage een

       beetje vorm geven. Thea Zitman is iemand die ver van mij zelf af staat. Daar heb ik bewust voor gekozen, want dat is ook juist zo leuk om te spelen.

       Zo is het verschil tussen ons dat zij chaotisch is en ze is kouder dan dat ik ben. De overeenkomst tussen ons is dat Thea haar werk heel serieus               neemt. Dat herken ik wel in mezelf. Ondanks dat Thea ver van mij zelf af staat, zou ze wel tot mijn eigen vriendinnenkring kunnen behoren. Sterker

       nog, ik heb wel zo iemand in mijn eigen kennissenkring.

003.Op welk moment uit je carrière ben je tot nu toe het meest trots en/of bewaar je de beste herinneringen?

       Op het werk en privé vlak is dat het toneelstuk Liefde half om half uit 1998 van Toneelgroep Comedia. Daar heb ik mijn man Herman (Boerman,

       Frank Reitsema in de soapserie “ONM” – red.) leren kennen. Ik ben maar wat blij dat Herman en ik sindsdien nog altijd samen en gelukkig

       zijn. Op werk vlak ga ik voor de serie “Intensive Care” uit 2002. Hierin speelde ik drie seizoenen lang de rol van Patty Vermeulen. Dit was met

       onder meer met Jeroen van Koningsbrugge (Harry Peeters in de serie, red.). Naar mijn mening is Jeroen één van de meest grappige mensen van de

       Nederlandse showbizz. We hebben dan ook drie jaar lang dubbel gelegen van het lachen tijdens het harde werken. Het was een feest om aan die

       serie te werken en van mij mocht de serie nog wel langer duren.

004.Als je geen actrice was geworden, welk beroep had je dan wel wat geleken: werkzaam bij de politie (zoals agent in “Oppassen!!!” (gastrol

       in 1993), wijkagent in “Ben zo terug” (gastrol in 2000) en commissaris in “Seinpost Den Haag” (gastrol in 2011), arts (“Intensive Care”

       in 2002), makelaar (tijdens je gastrol in “Flikken Maastricht” uit 2007), secretaresse (‘Feuten: Het Feestje’ uit 2013) of teamchef 

       (“Flikken Maastricht” uit 2022)?

       In dat geval had ik wel arts willen worden, zoals in de tv-serie “Intensive Care”. Vroeger wilde ik zelf ballerina worden. Ik heb vroeger op balletles

       gezeten. Ook op het conservatorium heb ik nog gedanst. Tot dat ik op mijn elfde een ernstige blessure op liep en moest stoppen. Voor mij was

       het dansen een vorm van uiting op het podium. Net als het acteren dat eigenlijk ook voor mij geworden is.

005.In 2017 verscheen je boek Speelkind. Hoe is het idee ontstaan om een boek te schrijven?

       Mijn zoon Ramses was toen 9 jaar en hij was heel beweeglijk en heel speels. Op school moest hij in toom gehouden worden. Zo kon hij bijvoorbeeld

       maar moeilijk stil zitten. Tegelijk deed ik zelf een opleiding als kindercoach. Bij de kindercoach opleiding mochten wij elkaar ook coachen. Toen zei de

       directrice tegen mij dat ik het acteren bij het coachen gebruik. Dat vond zij prachtig. Als je speelt worden situaties waar kinderen mee zitten

       begrijpelijk gemaakt. Ook blijft hun aandacht veel beter vastgehouden. Het werkt beter dan alleen maar een coach gesprek aan tafel. Een uitkomst is

       ook om bewuste momenten door het kind te laten spelen op de speelvloer en het te herbeleven. Vervolgens ben ik dat uit gaan typen. Daarna heb ik

       twee jaar aan het boek gewerkt. Speelkind is uiteindelijk een opvoedboek voor jong en oud geworden.

006.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Vanaf Januari 2023 ben ik weer te zien als Thea Zitman in alweer het zeventiende seizoen van de tv-serie “Flikken Maastricht”. Verder heb ik plannen

       voor een tweede boek. Maar meer kan ik hier verder nog niet over vertellen.

 

Om het opvoedboek Speelkind te kopen kijk op https://www.bol.com/nl/nl/p/speelkind/9200000073822793/?Referrer=ADVNLGOO002008J&gclid=Cj0KCQjw-fmZBhDtARIsAH6H8qhIi8yf5CLdd0c1HS6qHo61gLbgNuY.

 

Interview: Perry Krootjes