HELEEN VAN ROYEN

 

De op 9 Maart 1965 in Amsterdam te Noord-Holland geboren Heleen Kroon volgde de VWO waar ze in 1983 eindexamen deed. In 1984 wordt ze ingeloot voor de School voor de Journalistiek in Utrecht waar ze in 1987 afstudeert. Na haar studie werkt Heleen als redacteur bij het Haarlems Dagblad, als verslaggeefster bij Radio Noord-Holland en als freelancer bij diverse tijdschriften. In Juni 1992 trouwt ze met Ton van Royen en neemt diens achternaam aan. Hierdoor is de naam Heleen van Royen nu een feit. Heleen debuteerde in 2000 als romanschrijver met De gelukkige huisvrouw. Deze werd vertaald in het Engels, Duits, Fins, Frans, Noors en Zweeds. Ook is er zowel een toneelstuk als film verschenen, gebaseerd op deze roman. In 2003 verscheen Heleen’s tweede roman, genaamd Godin van de jacht. Deze veroverde meteen na verschijning de eerste plaats van tal van bestellerlijsten. Het boek was de best verkochte Nederlandse roman van 2003 en is inmiddels ook vertaald in het Duits. Naast romans schreef Heleen tussen 2002 en 2004 een serie spraakmakende columns voor Het Parool en Planet Internet. Eind 2003 verscheen een selectie van haar columns in het boek Je zal er maar mee getrouwd zijn. Begin 2006 verscheen haar derde roman, De ontsnapping. Deze werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en is in elf talen vertaald. Op 10 Februari 2007 werd in de RAI in Amsterdam het boek STOUT gepresenteerd. Heleen werkte hiervoor samen met lingerieontwerpster Marlies Dekkers. Heleen’s roman uit 2009 kreeg de titel De mannentester. Tussen 2010 en 2011 verschenen nog de werken Vulpen, De naaimachine, Kind van mijn vader, Bloed zweet en tranen en Het grote Heleen van Royen zomerboek. Van 2005 tot en met 2013 woonde Heleen met haar man Ton, haar inmiddels 21-jarige dochter Olivia en haar inmiddels 17-jarige zoon Sam in de Algarve te Portugal. In 2013 scheidde Heleen en Ton, maar zij hield wel zijn achternaam aan. Dat jaar kwam Heleen ook met haar meest recente roman, De hartsvriendin. Inmiddels woont Heleen weer in Nederland en in 2014 nam ze samen met haar huidige partner Bart Meeldijk deel aan een aflevering van het tweede seizoen van programma “Jouw Vrouw, Mijn Vrouw VIPS”. Ook verscheen dat jaar het boekwerk Selfmade: een fotografisch zelfonderzoek. Perry van Moov.nl werd in de gelegenheid gesteld om de zeer vriendelijk en goedlachse Heleen in Royen in een hotel te interviewen voor de internetsite.
 

001.Wat is je favoriete CD en waarom?

       Mijn favoriete CD is ‘I’m the Man’ van Joe Jackson omdat deze lekker ruig is.

002.Wat is je favoriete nummer en wanneer zet je deze meestal op?

       Wanneer ik uit ga of ga stappen, dan zet ik graag het nummer “I Gotta Feeling” van Black Eyed Peas op.

003.Draai je wel eens muziek tijdens het schrijven?

       Tijdens het schrijven draai ik altijd zachtjes muziek. Ik heb een aantal nummers die ik dan draai. Soms is een nummer

       heel goed tijdens het schrijven, omdat het op een of andere manier heel goed past bij het verhaal. Het helpt me bij het

       schrijven.

004.Hoe belangrijk is muziek in je leven?

       Van muziek hou ik wel, maar ik zou ook heel makkelijk zonder kunnen. Het is niet iets dat ik iedere dag nodig heb. Ook

       zonder tv kan ik heel makkelijk. Zonder internet en mobiel zou ik echter niet kunnen.

005.Wie is je favoriete zanger/zangeres/groep?

       Voor mij is dat de zangeres Anouk.

006.Met wie zou je wel eens een duet willen zingen?

       Zelf kan ik helemaal niet zingen, maar als ik het wel kon dan zou dit met Madonna zijn.

007.Wat is je favoriete sport en beoefen je zelf ook een sport?

       Naar tennis kijk ik graag. Daarnaast doet ons hele gezin er aan. In 2008 zijn we naar Parijs te Frankrijk geweest om daar

       de kwart finale van het ATP Masters-toernooi te zien waar mijn favoriet, de Spaanse tennisser Rafael Nadal(ook wel

       bekend als Rafa), speelde. Van Rafa ben ik een groot fan. Sam houdt van voetbal, maar Olivia en ik niet zo. Olivia en ik

       kijken enkel voetbal bij de EK’s en WK’s.

008.Hoe begin je steeds aan een nieuw boek te werken?

       In je hoofd bedenk je al je personages enzo. Net zoals bij koken heb je op een gegeven moment genoeg “ingrediënten”.

       Je hebt een hoofdpersoon, een locatie en een verhaallijn. Dan ga je beginnen met schrijven. Je gaat de scènes bedenken

       en wat er gaat er gebeuren. Het begin is altijd het moeilijks. Maar als je eenmaal een stuk hebt, dan gaat het vanzelf.

       Tijdens het schrijven komen ook pas de ideeën en dan ‘groeit’ het verhaal. Gelukkig heb ik nog nooit een writersblock

       gehad.

009.In hoeverre was je zelf betrokken bij de filmversie van ‘De gelukkige huisvrouw’ uit 2010?

       Voordat we begonnen had ik samen met schrijfsters Marnie Blok en Karen van Holst Pellekaan en regisseuse Antoinette

       Beumer een afspraak. Toen konden zij mij vragen als ze iets wilde weten. Carice van Houten heb ik ook nog eventjes

       gesproken voordat de opnames begonnen. Ik heb het scenario helemaal gelezen en gezegd wat ik er van vond. De film

       heb ik voor de première gezien waardoor ik op- en aanmerkingen kon geven. Voor een deel was het wel mijn verhaal,

       maar als je de rechten verkoopt heb je er niets meer over te zeggen. Antoinette heeft de film gemaakt en zij maakte de

       keuzes. Ik had een groot vertrouwen in haar. Carice was voor de film de ideale Lea omdat zeheel veelzijdig en

       sympathiek is.

010.Sinds 2010 ben je te boeken om mensen te inspireren of bij te scholen. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

       Het idee hiervoor is ontstaan omdat ik natuurlijk wel een verhaal te vertellen heb. Ik merk dat de mensen het leuk vinden

       om dat te horen. Wat ik doe is vertellen hoe je succesvol kunt worden en dit te behouden. Ik doe dat voor bedrijven,

       congressen en dat soort dingen. Maar ik doe het er gewoon bij, want van huis uit ben ik natuurlijk schrijfster.

011.Waar let je op als men je boek wilt verfilmen, eer je toestemming hiervoor geeft?

       Belangrijk is wat die persoon ermee wil en wat voor gevoel je bij die persoon krijgt. Het moet een betrouwbaar persoon

       zijn, die de sfeer van het boek begrijpt. Je gaat dus voor het grootste gedeelte op je gevoel af. Zoals inmiddels iedereen

       wel zal weten was ‘De gelukkige huisvrouw’ gedeeltelijk autobiografisch waardoor het niet altijd even leuk was om naar

       te kijken. Soms vond ik het heel moeilijk om naar die film te kijken, ik kon ook niet alles zien. Die film heb ik twee keer

       gezien. De eerste keer was voor de première met de mensen van mijn uitgeverij. Daarna heb ik hem nogmaals op de

       première gezien met mijn ex-man Ton en onze kinderen. Wel was ik blij dat ik de film toen al een keer had gezien.

012.In hoeverre ben je zelf betrokken bij de PR van de dingen rond jouw persoon?

       Voor de Playboy ben ik gevraagd, vervolgens heb ik zelf als eis gesteld dat Ton ook op een paar foto's naakt zou gaan.

       Daar ging de hoofdredactie mee akkoord. De boekpresentatie van De Mannentester in Pathé Tuschinkski te Amsterdam

       is bedacht door mijn uitgeverij. Het is groots aangepakt, zoiets was nog nooit gedaan, ik vond het super. Wat ik doe moet

       wel echt bij mij passen en dat deed het. Ik vind het leuk om dingen te bedenken en spraakmakend te zijn. Waar ik de

       presentatie zou willen houden bij mijn volgende boek weet ik nog helemaal niet. Eerst moet ik een goed boek maken, dat

       is het allerbelangrijkst. Je zou kunnen zeggen dat de taart mijn boek is en de slagroom het Tuschinski. Zo moet je het

       zien.

013.Je boeken worden in diverse talen vertaald, je krijgt steeds lovende recensies (van zowel pers als publiek). Is dit

       nooit een opstakel bij het schrijven van het volgende boek?

       Voor mij is dat het moeilijkste. Een boek kan ik nooit zomaar even schrijven. Het moet echt goed zijn, dat is natuurlijk

       wel spannend. Wanneer ik tegen mijn uitgeverij zeg dat weer een idee heb, dan is er wel een deadline. Maar als ik het

       uiteindelijk toch niet zo goed vind, dan word het niet uitgegeven. Aan mijn derde boek De ontsnapping zat wel een

       deadline vast. Daar zat wel heel veel druk op. Dat wil ik niet meer. Onder zo’n grote druk wil ik niet schrijven.

014.Wat is het belangrijkst voor je: dat je werk in zoveel talen wordt vertaald, nominaties en prijzen voor je

       werkzaamheden, dat de pers lovend over je werk is of dat het publiek heel enthousiast over je is?

       Het belangrijkste is voor mij de publieksprijs. Alle andere prijzen zijn wel leuk, maar als het publiek je boeken niet koopt

       dan heeft het geen zin om te schrijven. In het buitenland heb ik over De gelukkige huisvrouw recensies gehad dat het

       geweldig was, terwijl ze het in Nederland slecht vonden.

015.In Maart 2010 verscheen de applicatie Vulpen in de App Store. Een geheel nieuw iets. Hoe is het idee hiervoor

       ontstaan?

       Ze waren in 2003 al eens verschenen als losse columns. Sander (Verheijen, red.) is een jongen die bij mijn uitgeverij op

       de afdeling marketing werkt en hij bedacht het gegeven van d applicatie Vulpen. Zelf wist ik niet dat zoiets kon, maar ik

       vond het idee direct super. Heel erg leuk zelfs.

016.Je geeft vaak tot altijd je hoofdrolspeelster in je roman en/of de verhaallijn een seksueel tintje mee. Ben je het

       hiermee eens?

       Haha, nou als jij het zegt. Nee hoor, het is inderdaad waar. Om iets seksueels te tinten, daar hou ik wel van. In December

       2006 poseerde ik bijvoorbeeld voor de Playboy en stonden er bij de foto’s citaten uit mijn verzamelde werk. Een van

       deze citaten was: “Ik ben schrijver. Liever zou ik sexsymbool of fotomodel zijn, maar dat zit er niet in”. Dat was

       natuurlijk een grapje, haha. In het Parool schreef ik iedere zaterdag een column en daar komt dat citaat uit. Volgens mij        

       word ik ook niet minder serieus als schrijfster genomen sinds ik geposeerd heb voor de Playboy. Schrijven doe ik al

       sinds 2000. Poseren voor de Playboy vond ik gewoon heel leuk om te doen en het betaalde ook nog eens heel goed.

       Daarnaast heb ik er zelfs nog een stuk over geschreven in het boek STOUT dat ik met Marlies Dekkers heb gemaakt.

017.In je eerste roman De gelukkige huisvrouw uit 2000 heeft Lea niet tot bijna geen zelfvertrouwen, terwijl Victoria

       in je een na laatste roman De mannentester uit 2009 juist blaakt van het vertrouwen. Ben je in de loop der jaren

       zelf als schrijfster en/of persoon ook meer zelfverzekerd geworden?

       Ja, dat denk ik wel. Wanneer je succes krijgt, dan doet dat wel wat met je. Je gaat denken dat je wel iets kan. Ik weet dat

       ik een reputatie heb als een sterke, sexy vrouw die niet op haar mondje gevallen is. Dit klopt echter niet. Als ik in de

       media of belangstelling sta, dan acteer ik als het ware en komt de Heleen die het publiek van me verwacht. Helemaal

       mezelf ben ik thuis bij mijn gezin, maar ook bij mijn verdere familie en vrienden.

018.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Vanaf Donderdag 30 April 2015 is de film ‘De Ontsnapping’ in de Nederlandse bioscopen te zien. Gebaseerd op mijn

       derde roman. Ook zijn er plannen om mijn tweede roman Godin van jacht uit 2003 te verfilmen. Daarnaast ga ik

       proberen om een kinderboek te schrijven.

 

Kijk voor meer informatie over Heleen van Royen op www.heleenvanroyen.nl.
 

Fotograaf: William Rutten

 

Interview: Perry Krootjes