HANS KARSENBARG

 

De op 12 Juli 1938 in Utrecht te Utrecht geboren Hans Karsenbarg volgde de hoorspelopleiding en werd in 1962 lid van de hoorspelkern van de NRU (Nederlandse Radio Unie). Niet alleen als acteur, maar ook als bewerker, vertaler en regisseur. Hij werkte mee aan ruim 1000 hoorspelen en stond op de planken bij Maarten Kapteyn's Radiostad Comedie. In 1962 en 1963 was Hans Karsenbarg onder de naam Hans van Luyn één van de eerste disjockeys bij de NCRV. Hij had in 1968 rollen in de kluchten Drie is te veel, met o.a. Joop Doderer en De Modelechtgenoot. Van 1972 tot en met 1975 sprak Hans Karsenbarg een stem in voor de animatieserie “Calimero”. Hij maakte in 1993 zijn tv-debuut met een gastrol in de tv-serie “Bureau Kruislaan”. Van 1994 tot en met 1996 verleende Hans Karsenbarg zijn stem drie seizoenen lang aan een personage voor de animatieserie “Budgie de kleine helicopter”. Hij was van 1995 tot en met 2006 gedurende twaalf seizoenen te bewonderen als Ennaeus Den Koninghe in de tv-serie “Baantjer”. Tussen 1996 en 2000 had Hans Karsenbarg rollen in de films ‘Advocaat van de Hanen’, ‘Karakter’, ‘Temmink: The Ultimate Fight’ en ‘Mariken’. Hij sprak ook stemmen in voor de nasynchronisatie van buitenlandse films, televisieseries en documentaires. Verder was Hans Karsenbarg schrijver van tien kindermusicals die nog jaarlijks opgevoerd worden in de Stadsschouwburg te Utrecht. Ook heeft hij documentaires gemaakt voor het Humanistisch Verbond en de radio Volksuniversiteit. Hij had gastrollen in tv-series als “Recht voor z’n Raab”, “Medisch Centrum West”, “GTST”, “Ik ben je moeder niet”, “Verhalen uit de bijbel”, “Flodder – de serie”, “All stars: De serie”, “Meiden van de Wit” en “Malaika”. Perry van Moov.nl reisde af naar Utrecht waar hij de zeer vriendelijke Hans Karsenbarg sprak vanwege een interview voor de internetsite.

 

001.U acteert in tv-series (“Baantjer” uit 1995), films (‘Temmink: The Ultimate Fight’ uit 1998), doet theater (de klucht Drie is te veel uit 1968),

       was acteur, bewerker, vertaler en regisseur voor hoorspelen, was de eerste disjockey bij de NCRV (van 1962 – 1963 onder de naam Hans

       van Luyn), doet nasynchronisatie voor films, televisieseries en documentaires (zoals voor de animatieseries “Calimero” uit 1972

       & “Budgie de kleine helicopter” uit 1994) en bent schrijver van kindermusicals. Als u uit al uw werkzaamheden een keuze moet maken die

       u het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?

       Dat vind ik heel moeilijk om te zeggen. Maar als ik echt een keuze moet maken, dan ga ik voor het regisseren van hoorspelen het bewerkingen van

       boeken tot hoorspelen. Hier heb ik er vijf a zes van gemaakt. Bij het werken aan hoorspelen heb ik nooit publiek gemist. Dat is anders bij toneel. Daar

       heb je het juist nodig. Maar bij hoorspelen moet je zelf alles erbij fantaseren en dus heel erg geconcentreerd zijn. Dan zou publiek alleen maar

       afleiden.

002.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice iets van zichzelf bevat. Kunt u zowel een overeenkomst als groot verschil

       noemen qua karaktereigenschap tussen u zelf en Ennaeus Den Koninghe in “Baantjer”?

       Ja, je moet het natuurlijk altijd zelf doen met de middelen die je hebt. Ik vind het echter niet correct dat er gezegd word dat je in het personage moet

       kruipen. Het personage moet namelijk in jou huid kruipen. Den Koninghe was geen grote rol in de serie. Ik had in een aflevering gemiddeld één a

       twee scenes. Mijn huisarts heb ik geraadpleegd om te vragen hoe een arts bepaalde dingen doet. Den Koninghe zou best tot mijn eigen

       vriendenkring kunnen behoren.

003.Op welk moment uit uw carrière bent u tot nu toe het meest trots en/of bewaar u de beste herinneringen?

       In dat geval ga ik voor het vertalen en het regisseren van hoorspelen en het maken van boekbewerkingen naar hoorspelen. Kortom, de laatste

       periode mijn carrière in de hoorspelperiode. Hierna begon mijn carrièreperiode als acteur in tv-series, films en op het toneel. Maar mijn uitschieter

       was waarschijnlijk toch wel het verhaal Eline Vere van Louis Couperus dat ik bewerkt heb tot hoorspel en wat een groot succes was, ook in de pers.

004.Als u geen acteur was geworden, welk beroep had u dan wel wat geleken: dokter zoals uw gastrol in de tv-serie “GTST” uit 1993, arts zoals

       uw gastrol in de tv-serie “Ik ben je moeder niet” uit 1995, schouwarts zoals in de tv-serie “Baantjer” uit  1995, officier van justitie zoals uw

       gastrol in de tv-serie “Medisch Centrum West” uit 1993 en de film ‘Advocaat van de Hanen’ uit 1996 of rechter zoals uw gastrol in de tv-

       series “All stars: De serie” uit 2001 & “Meiden van de Wit” uit 2002?

       Om heel eerlijk te zijn geen één van deze beroepen. Op school heb ik vroeger eens een test gedaan en toen kwam er uit dat leraar wel een beroep

       voor mij zou zijn. Ik zou er echter niet aan moeten denken. Maar met het regisseren van hoorspelen wat ik jaren gedaan heb, ligt het beroep van

       leraar daar wellicht toch dichtbij. Beiden zijn beroepen met een leidinggevende functie.

005.U volgde de hoorspelopleiding. Was dit een bewuste keuze?

       Eerder heb ik me aangemeld aan de toneelschool in Amsterdam. Hier werd ik aangenomen, maar toen kreeg ik de ziekte van Pfeiffer. Omdat ik toch

       iets met acteren wilde doen, besloot ik de hoorspelopleiding te volgen. Hier kregen we onder meer spraakles. Het acteren zelf heb ik me in de praktijk

       eigen gemaakt. Of ik nou mijn werk voor tv, film of toneel deed maakte mij niets uit. Als ik maar kon acteren. Bij mijn werkzaamheden tijdens de

       hoorspelen gaf het regisseren hiervan mij toch wel de meeste voldoening. Dat de hoorspelen van destijds er niet meer zijn vind ik verschrikkelijk.

       Tuurlijk zullen ze inmiddels gedateerd zijn. Maar ik denk zeker dat hoorspelen in deze tijd ook nog kunnen werken.

006.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van u verwachten?

       Niets meer. Ik heb simpelweg geen zin meer. Vanaf mijn 24^ste in 1962 tot en met mijn meest recente gastrol in de tv-serie “Malaika” uit 2013 ben ik

       ruim 51 jaar bezig geweest met hoorspelen en acteren voor tv en film. Daarbij hoef ik het ook niet meer te doen. Ik geniet nu lekker van mijn oude

       dag. Zo lees is graag, bezoek zo nu en dan een theatervoorstelling en reis ik erg graag.

 

Interview: Perry Krootjes