ELSIE DE BRAUW

 

De op 30 Juli 1960 in Den Haag te Zuid-Holland geboren Elsie de Brauw studeerde in 1988 af aan de Toneelacademie in Maastricht. Tijdens haar studeerde aan de Toneelacademie leerde ze Johan Simons kennen. Elsie had in 1989 rollen in de toneelstukken Comptons en Burnetts, Prometheus en Ophelia. Datzelfde jaar trouwde ze met Johan Simons.

 

In 1990 en 1991 was Elsie te zien in de theaterproducties Teorema, Meer niet, Herakles, Medea, Körper brennen en Thyestes. Ze debuteerde op tv in 1992 met een gastrol in de tv-serie “Recht voor z’n Raab”. In 1993 en 1994 was Elsie te bewonderen in de toneelstukken Othello, Gelukkige dagen, Decadence en Perzen. Ze had in 1995 rollen in de film ‘Antonia’, de theaterproductie Phaedra en de muziektheatervoorstelling Oresteia. In 1996 en 1997 speelde Elsie rollen in de toneelstukken Korbes, Fenicische vrouwen, Trojaanse vrouwen en Menuet. Ze had in 1998 rollen in de film ‘fl 19,99’, de theaterproductie Industrieproject 1: KLM Cargo en de muziektheatervoorstelling De man met de hamer. In 1999 was Elsie te zien in de tv-film ‘Maten’, het toneelstuk Hard brood en de muziektheatervoorstelling De val van de goden.

 

Ze regisseerde in 2000 op de theaterschool in Amsterdam de theaterproductie Mary Stuart. Datzelfde jaar speelde Elsie zelf rollen in de muziektheatervoorstelling Judith en het toneelstuk Vuile dieve. In 2001 had ze rollen in de miniserie ‘IJS’, de tv-film ‘Uitgesloten’ en de theaterproducties Het land en Truus en Connie. Elsie was in 2002 te bewonderen in de toneelstukken Gen What Dare I Think?, Bacchanten en De metsiers. In 2003 was ze te zien als Conny in de tv-film ‘Cloaca’ en had ze rollen in de theaterproducties Vrijdag en Tim van Athene. Elsie was in 2004 te bewonderen als Mrs. De Leeuw in de tv-film ‘Bluebird’ en had verder rollen in de tv-film ‘De kroon’ en de toneelstukken Droomsporen en De speler. In 2005 speelde ze haar solovoorstelling Zus van en was te zien in de theaterproductie Offertorium en de muziektheatervoorstelling Fort Europa, hooglied van versplintering. Elsie was in 2006 te zien in de toneelstukken Opening Night en Oresteia. Voor haar rol in Opening Night won ze de Theo d’Or. In 2007 vertolkte Elsie de rol van Roos in de film ‘Tussenstand’. Hiervoor won ze een Gouden Kalf in de categorie ‘Beste Actrice’. Elsie was in 2010 te zien als Mira Zandvoort in het eerste seizoen van de tv-serie “In therapie”. Ook had ze in dat jaar rollen in de theaterproducties La grande bouffe en Kinderen van de zon. In 2012 vertolkte Elsie de rol van Alina Rood in de tv-serie “Lijn 32”. Ze had in 2013 een rol in het toneelstuk Vals. In 2015 was Elsie te zien als Saskia in de film ‘Prins’ en in 2016 had ze een rol in de film ‘Tonio’. Elsie speelde in 2017 de rol van Louise in de film ‘Verdwijnen’ en ze was te bewonderen in de theaterproducties Calcutta, vastenavond en In Europa. In 2018 had Elsie een rol in de film ‘Het leven is verrukkulluk’ en was ze in de theaters te zien met haar tweede solovoorstelling, Verboden gebied: vrouw in Niemandsland. Elsie had rollen in de korte films ‘De baby huilt’, ‘Zonder Zelda’, ‘Lynn’, ‘Misschien Later’, ‘Speelman’, ‘Symbiose’ en ‘Waar zij waren’ en de korte tv-films ‘Lieve Aisja’, ‘De juiste maat’, ‘Lopen’, ‘Au cigogne!’ en ‘Geloven – Believing’. Gastrollen had ze in tv-series als “Een galerij”, “Baantjer” en “Ik ben Willem”. Elsie geeft daarnaast les op de toneelscholen in Amsterdam en Arnhem.

 

Of dit niet genoeg is, heeft ze ook een imposante carrière in het België. Zo speelde Elsie in 1998 in het toneelstuk Bérénice. Ze was in 2005 te zien in de theaterproductie De asielzoeker en in 2007 in de muziektheatervoorstelling Instinct. In 2008 had Elsie een rol in de film ‘Nowhere Man’. Ze stond in 2009 in de theaters met het toneelstuk Vergeten straat en in 2010 met de theaterproductie Gif. Voor de voorstelling Gif won Elsie haar tweede Theo d’Or. In 2012 was ze te zien in de toneelstukken Olifant Jesus en Platonov. Elsie had in 2014 een rol in de dansvoorstelling Tauberbach. Tussen 2015 en 2017 had ze rollen in de theaterproducties De Kersentuin, Learning how to talk en Kosmopolis. Elsie was te zien in de korte film ‘Passages’. Verder geeft ze les aan de drama-afdeling van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Perry van Moov.nl werd in de gelegenheid gesteld om de zeer vriendelijke Elsie de Brauw voor de internetsite te interviewen.

 

001.Je acteert in tv-series (“In therapie” uit 2010), films (‘Tussenstand’ uit 2007), doet theater (Calcutta – vastenavond uit 2017), doet

       solovoorstellingen (je tweede solovoorstelling Verboden gebied: vrouw in Niemandsland uit 2018), regisseert (voor de theaterschool Mary

       Stuart uit 2000), in toneelstukken in België gespeeld (Kosmopolis uit 2017), heb een dansvoorstelling in België gedaan (Tauberbach uit

       2014) en geeft les aan de drama-afdeling (van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Amsterdam en Arnhem in Nederland en

       Gent in België). Als je uit al je werkzaamheden een keuze moet maken die je het allerliefst doet, wat zou dit dan worden?

       Van huis uit ben ik toneelactrice, daarna pas actrice voor tv en film. Het liefst doe ik theater met meerdere mensen maken. Het is gezellig en op het

       toneel heb je samenspel. Met een solovoorstelling mis je dat toch. Ook zou ik een muziektheatervoorstelling nog wel eens willen doen. Zo was de

       meest recente muziektheatervoorstelling in Nederland die ik deed, de productie Judith uit 2000. En in België was dit de productie Instinct uit 2007.

002.Sinds 1989 regisseert je man Johan je en de voorstelling Heisenberg is alweer jullie vijfendertigste samenwerking waarin hij je regisseert.

       Jullie zoon Warre heeft je in 2017 geregisseerd met de voorstelling Calcutta – vastenavond. Een voorstelling met zijn drieën, lijkt je dat

       misschien iets?

       Het was erg leuk om door Warre geregisseerd te worden en later zou ik best wel weer eens met hem samen willen werken. Maar nu lijkt me dat nog

       niet verstandig. Warre is nog jong. Op het moment moet hij eerst maar eens zijn eigen weg vinden. Om met zijn drieën aan een project te werken lijkt

       me niet zo slim. Johan en ik zijn beiden natuurlijk geen onbekende in de theaterwereld en dat zal niet makkelijk voor Warre zijn.

003.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kan je zowel eens overeenkomst als groot

       verschil noemen qua karaktereigenschap tussen je zelf en Alina Rood uit de tv-serie “Lijn 32” van 2012?

       Ja, je moet wel het gevoel van het personage dat je speelt herkennen. Net als Alina ben ik zelf ook wel een stoere vrouw. Maar het verschil tussen

       ons is dat ik niet zo gesloten ben als haar. Alina is niet iemand die tot mijn eigen vriendinnenkring zou kunnen behoren.

004.Op welk moment ben je tot nu toe het meest trots en/of bewaar je de beste herinneringen?

       Trots ben ik op de dansvoorstelling Tauberbach uit 2014. Aan de muziektheatervoorstelling De val van de goden uit 1999 bewaar ik heel goede

       herinneringen. Dit was omdat die voorstelling met muziek was, ik er met mijn goede vrienden Peter Paul Muller en Jeroen Willems in speelde en we

       speelde het stuk voor het eerst in het Duits. Een prijs of onderscheiding voor je werk mogen ontvangen is natuurlijk een compliment. En iedereen is

       geloof ik wel blij met een compliment. De Theo d’Or was heel leuk om te winnen.

005.In 2014 kwam je met het idee/voorstel om in België de dansvoorstelling Tauberbach te doen. Was deze voorstelling ook een beetje om de

       gebruikelijke regels tussen acteren en dansen te doorbreken?

       Voor mij wel. Ik was erg benieuwd naar hoe de afspraken tussen acteren en dansen onderling waren. De voorstelling is mij uiteindelijk heel goed

       bevallen. Ik heb veel geleerd. Het is echt een mijlpaal geweest. Ik zou best wel weer eens zo’n dansvoorstelling willen doen. Of dit nu is met Alain

       Platel (de regisseur van Tauberbach, red.) of een andere regisseur. Dat maakt mij niet zoveel uit.

006.Er staat te lezen dat het een langgekoesterde wens van Hans Croiset, je man Johan en jou zelf was om eens samen te werken. Nu met

       Heisenberg is het zover. Kan je uitleggen waarom jullie juist voor dit stuk hebben gekozen?

       Johan, Hans en ik zelf zochten juist naar een stuk waar de geliefdes een groot leeftijdsverschil hadden. Dan kom je toch bij dit stuk terecht. Anders

       zou het een vader/dochter- verhaal worden. De samenwerking met Johan verloopt heel anders dan toen in 1989 met de voorstelling Prometheus. Ik

       was toen net van de toneelstuk. Nu zijn we 30 jaar verder en heb ik net zoveel ervaring. Als Prometheus weer opgevoerd zou worden zou ik er best

       weer in mee willen spelen. Met al mijn ervaring nu zou ik de rol die ik dan zou spelen echter totaal anders benaderen dan de rol die ik in 1989

       speelde.

007.Vanaf April 2019 ben je te zien in de nieuwe tv-serie “Morten”. Wat sprak je zo aan in het verhaal en de serie dat je hier aan mee wilde

       werken?

       Ik wilde heel graag weer eens met mijn goede vriend Peter Paul Muller samen werken. Hij speelt in de serie de hoofdrol van Morten Mathijsen. Ook

       wilde ik heel graag eens samen werken met regisseur Jean van de Velde. Er was al wel een script, maar het was nog een vroege fase waar die nog

       veranderde. Als er een andere regisseur en hoofdrolspeler aan de tv-serie verbonden waren, dan had ik waarschijnlijk niet in de tv-serie mee

       gedaan. Peter Paul en Jean waren voor mij de belangrijkste reden om “ja” te zeggen. In de serie speel ik Tilda Adema. Zij is een stoere vrouw en een

       politica in de ondernemerswereld. Tilda probeert om betrouwbaar te zijn. Ik denk dat je deze serie wel kan omschrijven als een politieke thriller.

008.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

       Als Doris ben ik te zien in de nieuwe Nederlandse film ‘God Only Knows’ die op Donderdag 4 April 2019 in première gaat. Tot en met Zaterdag 6 April

       2019 ben ik nog te zien als Georgie Burns in het toneelstuk Heisenberg. Vanaf Zondag 7 April 2019 ben ik als Tilda Adema te zien in de nieuwe tv-

       serie “Morten”. Ook ga ik mijn tweede solovoorstelling Verboden gebied: vrouw in Niemandsland uit 2018 binnenkort nog zo’n vijf keer spelen. Dit doe

       ik dan in andere steden dan waar ik de productie eerst speelde.

 

Kijk voor meer informatie over het toneelstuk Heisenburg op: https://www.theaterrotterdam.nl/agenda/7092/heisenberg/theater_rotterdam_johan_simons/?maand=2019-02.

Fotograaf: Minou Op Den Velde

 

Interview: Perry Krootjes