CARINE CRUTZEN

 

De op 4 Februari 1961 in Heerlen te Limburg geboren Carine Crutzen deed in 1984 eindexamen aan de Toneelschool in Maastricht. Dat jaar maakte ze haar toneeldebuut met de voorstelling Dona Rosita of De taal der bloemen. Van 1985 tot en met 1987 was Carine te zien in de toneelstukken Soria-Maria, Tartuffe, De broek, Kamikaze en De misdaden van Vautrin. In 1989 maakte ze haar tv-debuut met een gastrol in de tv-serie “Vreemde praktijken”. Carine vertolkte in 1990 de rol van Loes Meerdink-Thijssen in de miniserie ‘De brug’. In 1991 was ze in het theater te zien in de productie Uiteengaan in subgroepen en speelde daarnaast ook in de solovoorstelling Rosa of Dode man hoogte 304. Carine had in 1992 een aandeel in de film ‘Rooksporen’, terwijl ze van 1993 tot en met 1995 drie seizoenen lang de rol van Helen de Keyzer in de tv-serie “Pleidooi” vertolkte. In 1994 had ze rollen in de voorstelling Hendrik en Wilhelmina en de tv-serie “Help”. Carine was in 1996 te zien in de tv-serie “In naam der koningin”, terwijl ze in 1997 de stem in sprak van het personage Victoria Lender in de film ‘The Borrowers’. In 1998 was Carine te bewonderen als Cathrien Bussink-Santbergen in de tv-serie “Oud geld”, als Koningin Sofie in de tv-serie “Wij Alexander” en had een aandeel in de film ‘Abeltje’. Ze was in 1999 te zien als moeder in de tv-serie “De Daltons”. In 2000 had Carine een rol in het toneelstuk Een zwarte Pool. Ze speelde in 2001 de rol van Cornalie Huygens in de film ‘Nynke’ en was daarnaast te zien in de productie Huis & tuin. In 2002 had Carine rollen in de tv-serie “Ware liefde” en de voorstelling De dans van de reiger. Ze was in 2003 te bewonderen in de films ‘Rosenstrasse’ en ‘Kees de jongen’ en het toneelstuk Tantalus. In 2004 speelde Carine een rol in de productie Jozef in Egypte. Ze was in 2005 te zien als Martine in de film ‘Eilandgasten’, speelde van 2005 tot en met 2009 twee seizoenen lang de rol van Kristel Looman-van den Brink in de tv-serie “Vuurzee” en had een rol in de voorstelling Raak me aan. In 2006 had Carine een rol in het toneelstuk Het belang van Ernst. Ze speelde in 2007 de rol van Martine in de tv-film ‘De avondboot’, was wederom als moeder te zien in de tv-serie “De Daltons, de jongensjaren” en had een aandeel in de miniserie ‘De prins en het meisje’. Daarnaast had Carine in 2007 en 2008 een rol in de productie De geschiedenis van de familie Avenier deel 1 tot en met 4. Ze speelde in 2009 een rol in de voorstelling Geslacht. In 2010 vertolkte Carine de rol van Koningin Beatrix in de film ‘Majesteit’ en regisseerde het toneelstuk Truckstop. Ze was in 2011 te bewonderen in de productie De kus. In 2012 was Carine te zien als Cilia in de film ‘De Groeten van Mike!’ en had een rol in de voorstelling Gijsbrecht van Aemstel. Ze speelde in 2014 de rol van Patricia Akkermans in de tv-film ‘Assepoester: Een Modern Sprookje’ en Sylke in de film ‘De Poel’. Ook had Carine een rol in de korte film ‘Southwest’. Gastrollen had ze in tv-series als “Parallax”, “Op leven en dood”, “De zeven deugden” en “Baantjer”. De stem van Carine is geregeld te horen in hoorspellen en radio- en televisie commercials. Verder schrijft ze onder ander reisverhalen voor tijdschriften. Perry van Moov.nl ging in gesprek met de zeer vriendelijke Carine Crutzen voor de internetsite.

 

001.Je acteert in tv-series (“Pleidooi”), films (‘De Poel’), doet toneel (Een sneeuw), regisseert toneelstukken

       (Truckstop uit 2010), doet stemmenwerk (Victoria Lender in ‘The Borrowers’ uit 1997), spreekt radio- en

       televisiecommercials in, bent te horen in hoorspellen, schrijft reisverhalen en doet commercials. Als je uit al je

       werkzaamheden uit je carrière een keuze moet maken, wat zou dit dan worden?

       Een keuze kan en wil ik hierin niet maken. Natuurlijk ben ik afgestudeerd in toneel. Maar dat betekent niet dat ik dat

       leuker vindt om te doen dan tv of film. Als ik een tijdlang enkel tv en film zou doen, dan weet ik dat ik het toneelspelen

       enorm zal missen. Daarom wissel ik het met elkaar af. Het liefst zou ik een boek schrijven. Dat wil ik liever dan een

       toneelstuk te schrijven. De oorsprong van werken voor tv en film of theater is hetzelfde. Maar de werkwijze kan wat

       verschillen. Zo moet je in het theater uitvergroot spelen, zodat de hele zaal je spel goed kan zien. Bij tv of film moet dat

       juist niet aangezien je spel daar door camera’s wordt vastgelegd.

002.Je hoort wel eens dat ieder personage dat een acteur of actrice speelt iets van zichzelf bevat. Kan je zowel een

       overeenkomst als groot verschil noemen qua karaktereigenschap tussen je zelf en Kristel Looman-van den Brink

       uit “Vuurzee” van 2009?

       Ja, daar ben ik het wel mee eens. Je haalt namelijk altijd het personage naar jezelf toe. De problemen van met het gezin

       herken ik wel. Al is het bij mijn eigen gezin gelukkig niet zo erg als dat van Kristel. Een verschil tussen ons is dat zij

       keuriger als mij is. Toch zie ik haar wel als iemand die tot mijn eigen vriendinnenkring kan behoren.

003.Op welk moment uit je carrière ben je het meest trots en/of bewaar je de beste herinneringen?

       Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Ik heb aan meerdere projecten goede herinneringen. De miniserie ‘De brug’ uit 1991

       vond ik imposant. Dat was toch mijn eerste grote hoofdrol. Toen ik in 1993 met de tv-serie “Pleidooi” en in 1998 met

       “Oud geld” bezig was, had ik wel een vermoeden dat we met iets goeds bezig waren. Maar ook de voorstellingen Huis &

       tuin uit 2001 en De kus uit 2011 hebben indruk op me gemaakt. Net als de film ‘Majesteit’ uit 2010 waarin ik Koningin

       Beatrix speelde. Als je een prijs wint wil dat trouwens niet perse zeggen dat je ook gelijk meer werk krijgt hoor. Ik vind

       het leuk om een prijs te winnen, maar je moet het ook niet groter maken dan het is. De prijzen die ik tot nu toe gewonnen

       heb zijn allemaal juryprijzen. Toch zou ik een publieksprijs even belangrijk vinden als een juryprijs.

004.In 1985 werkte je met je man Nico de Vries samen aan het toneelstuk Tartuffe. Zijn er al plannen voor een nieuwe

       samenwerking?

       Ik heb Nico in 1983 leren kennen op de Toneelschool in Maastricht. Ik zat in de derde en hij in de tweede. Na de

       voorstelling Tartuffe hebben Nico en ik niet meer samen gewerkt. We hadden twee jonge kinderen en dan is het prettig

       als er altijd een ouder thuis bij ze is. Dus als de een van ons twee werkte, was de ander zo veel mogelijk thuis bij de

       kinderen. Nu zijn onze zonen volwassen. Zo is Vincent 24 jaar en Sebastiaan is 21 jaar. Dus een samenwerking met Nico

       zou nu wel kunnen, maar om eerlijk te zijn hebben we eigenlijk allebei voor een andere kant gekozen. Dat wil echter niet

       zeggen dat ik het uitsluit. Vincent en Sebastiaan hebben wel interesse in het werk van Nico en mij en hebben ook veel

       gezien. Maar zelf hebben ze gekozen om iets anders te doen.

005.Met Marisa van Eyle heb je al zeven keer samen gewerkt, met Fockeline Ouwerkerk vier maal en met Bart

       Klever een keer. Trek je dan in de repetitieperiode van een nieuwe periode zoals met het toneelstuk Een sneeuw

       eerder naar hun toe omdat je ze al van een vorige productie kon?

       Dat is bij mij niet het geval hoor. Het is wel vertrouwder natuurlijk met de mensen die je al kent. Maar je gaat geen

       groepjes vormen. Het repetitieproces is zo intensief en verloopt ontzettend snel. Op die manier heb je ook met de mensen

       die je voorheen niet kon in korte tijd een vertrouwde band opgebouwd.

006.Wat kunnen we op showbizzgebied in de toekomst nog van je verwachten?

         Tot en met Zondag 10 Mei 2015 ben ik nog te zien als Bibi in het toneelstuk Een sneeuw.

 

Kijk voor meer informatie over het toneelstuk Een sneeuw op www.hettoneelspeelt.nl.

 

Interview: Perry Krootjes