In 2009 interviewde ik cameraman Peter de Bont. Het onderstaande interview is gedateerd en niet aangepast. Alles dateert dus van negen jaar geleden. Na dit interview was Peter de Bont in 2009 nog werkzaam als extra camera operator bij de film ‘Spangas op survival’ en filmde hij in 2010 een aantal afleveringen van de Nederlands/Zwitserse tv-serie “Best Friends”. Zes jaar later overleed hij, op 13 Juli 2016. Peter de Bont is 60 jaar geworden.

 

PETER DE BONT

De op 16 Juli 1955 in Eindhoven geboren Peter de Bont is een man met een belangrijke functie achter de schermen, cameraman. Hij zorgt en bepaalt wat de kijker te zien krijgt en hoe (uiteraard samen met de regisseur). Peter’s debuut als cameraman was in 1980 met de korte Tv-film ‘Gossammer’. In 1981 was hij focus puller bij de film ‘Het Meisje met het rode haar’ en assistent cameraman bij ‘Het Dak van de Walvis’ uit 1982 en ‘Het Bittere kruid’ uit 1985. Peter was in 1987 cameraman voor de films ‘Nitwits’, ‘Een Maand later’ en ‘Donna Donna!!’ en in 1989 voor ‘Wilde harten’. Tussentijds werkte hij ook aan drie Amerikaanse films, ‘Flesh & Blood’ (als operator van het tweede team) en ‘The Jewel of the Nile’ uit 1985 (als assistent cameraman) en ‘Shining Through’ uit 1992 (als camera operator). Peter heeft gewerkt met sterren als Danny DeVito, Michael Douglas, Melanie Griffith, Rutger Hauer, Jennifer Jason Leigh, Liam Neeson, Kathleen Turner en Paul Verhoeven. Hij was de cameraman van de documentaire ‘De Domeinen Ditvoorst’ uit 1992, de tv-series “Bureau Kruislaan” en ‘Het Sluitend bewijs’ en het eerste seizoen van de tv-serie “Unit 13” uit 1996 en de tv-serie “Combat” uit 1998. Peter regisseerde in 1998 twee afleveringen van het vierde seizoen van de populaire RTL4 politieserie “Baantjer”. Hij verrichte in 2001 het camerawerk voor de korte Tv-film ‘Vroeger bestaat niet meer’ en de film ‘De Vriendschap’. Verbonden was Peter aan de eerste twee seizoenen van de tv-serie “Spoorloos verdwenen”, filmde vijf afleveringen van de tv-serie “Boks” en de jeugdserie “Spangas”. In 2008 was hij de cameraman voor de korte Tv-film ‘Marathon Girl’. Perry van Moov.nl ging in gesprek met Peter de Bont voor de site.

001.Wat is uw favoriete CD en waarom?
       Mijn favoriete CD is ‘Into The Purple Valley’ van de zanger Ry Cooder. Dit is namelijk een heerlijke mix van country en blues muziek.
002.Wat is uw favoriete nummer en wanneer zet u deze meestal op?
       Voor mij zijn dat de nummers “TD Roosevelt” van Ry Cooder en “You Don’t Know What Love Is” van Amerikaanse fusiongitarist Larry Coryell. Deze

       nummers kan ik altijd en overal horen.
003.Draait u wel eens muziek vlak voor de opnames?
       Nee, voor de opnames draai ik meestal geen muziek. Daar ben ik meestal erg geconcentreerd. Als ik na de opnames naar huis rijd, dan draai ik wel

       vaak muziek. Ik doe ook geregeld het camerawerk voor een videoclip. Dan staat het liedje natuurlijk de hele dag op, ook tijdens de opnames zelf. Dat

       nummer kan daarna nog dagen in mijn hoofd blijven zitten.
004.Hoe belangrijk is muziek in uw leven?
       Langere tijd zonder muziek zou ik erg moeilijk vinden denk ik. Alhoewel ik lezen ook heerlijk vind. Als ik vroeger voor een tijdje naar het buitenland

       moest, dan gingen altijd een paar “standaard” cd’s mee. Tegenwoordig heb ik ze op mijn I-pod gezet.
005.Hoe belangrijk is muziek voor u in de tv-series of films waar u aan mee werkt?
       Zowel in tv-series als films is muziek ontzettend belangrijk. Er zijn scènes die verliezen heel veel aan Zeggingskracht als je het geluid weg zou

       draaien. Kijk maar eens hoe het beeld een hele andere impact kan hebben, als je er totaal andere muziek onder zou zetten.
006.Wie is uw favoriete zanger/zangeres/groep?
       Ik heb ooit eens gelezen dat de muziek uit je jeugd, je hele leven “met je meegaat “ en eigenlijk altijd je favoriete muziek zal blijven. Voor mij is dat de

       groep The Beatles.
007.Wat is uw favoriete sport? En beoefent u zelf ook een sport?
       Naar sport kijken doe ik niet zo graag. Ik vind het heerlijk om te zwemmen en te vissen. Het vissen is voor een soort meditatiemoment. Ik kan er

       ontzettend van genieten, ook al vang ik de hele dag niets.
008.U heeft een aflevering van “Baantjer” geregisseerd, gewerkt voor een tv-serie in Nederland, gewerkt voor een film in Nederland, gewerkt

       voor een tv-serie Internationaal of gewerkt voor een film Internationaal. Als u uit al uw werkzaamheden een keuze moet maken, die u het

       liefst doet. Wat zou dit dan worden?
       Dan denk ik dat ik cameraman zijn toch het leukst vind. Je bent met allerlei technische dingen bezig, wat ik zelf erg leuk vind. Daarbij help je de

       regisseur met de inhoudelijke kant van het verhaal te vertellen.
009.U heeft aan drie Hollywood-films mee gewerkt: ‘Flesh & Blood’, ‘The Jewel of the Nile’ en ‘Shining Through’. Hiervoor heeft u dus ook met

       de nodige sterren samen gewerkt. Wie heeft echter de meeste indruk op u gemaakt?
       Voor zowel de film ‘The Jewel of the Nile’ uit 1985, als ‘Shining Through’ uit 1992 heb ik samen gewerkt met Michael Douglas. Hij heeft de meeste

       indruk op me gemaakt. Michael is een heel aardig, grappig en attent persoon. En daarnaast is hij ook nog eens een fantastisch acteur. Gelukkig was

       het met niemand vervelend om te werken. Mocht ik ooit nog eens een film in Amerika doen, dan zou ik graag het camerawerk voor een film met

       Woody Allen doen. Zijn films vind ik namelijk erg leuk. En ik zou heel graag zijn manier van werken eens van dichtbij mee willen maken.
010.U heeft al drie keer met uw broer Jan samengewerkt. Aan ‘Flesh & Blood’, ‘The Jewel of the Nile’ en ‘Shining Through’. Jullie laatste

       samenwerking dateert alweer van zeventien jaar geleden. Zijn er inmiddels plannen voor een vierde samenwerking met Jan?
       Het lijkt me hartstikke leuk om weer eens met Jan te werken. Maar om eerlijk te zijn heb ik geen idee of dat er ooit nog van zal komen. Jan is nu druk

       bezig met de voorbereidingen van zijn nieuwe film ‘Point Break Indo’, die opgenomen zal worden in Australië, Bali en Singapore. Terwijl ik zelf nu

       voornamelijk in Nederland werk. Wel heb ik enorm veel van Jan geleerd. Zowel technisch, als met het omgaan van je crew en de acteurs en over de

       manieren van verhalen vertellen.
011.Op welk project uit uw carrière bent u het meest trots en/of bewaart u de beste herinneringen?
       Het meest trots ben ik op de korte film ‘IJsvrij’ uit 1983 van Jindra Markus. Dat was zo’n spontane actie. Jindra had geen geld voor het project, maar

       wel een idee. Hij belde me of met de vraag of ik bij wijze van spreken die zelfde middag nog zou kunnen beginnen met draaien. Iedereen werkte een

       paar dagen voor niets mee aan het maken van het project. Het is uiteindelijk een erg leuke film geworden, die heel vlug en spontaan gemaakt is.
012.Behalve in Nederland, heeft u ook in Amerika aan films gewerkt. Kunt u het verschil uitleggen qua werkzaamheden tussen deze landen?
       Het verschil ligt vooral in de budgetten. Daar in Amerika is zo veel meer geld te besteden, dus er zijn ook meer mogelijkheden. Tegelijk hebben de

       mensen in Amerika ook weer meer beperkingen omdat je medeverantwoordelijk bent voor zoveel geld. Dat is iets wat de producer ook graag terug

       wil verdienen. Hierdoor zijn de eisen dus weer hoger. Ik merk dat ik het prettigst werk, als je juist heel vindingrijk moet zijn. Dat je niet het budget hebt

       waar alles mogelijk mee is, maar waar je toch iets heel moois mee kan maken.
013.In seizoen 4 heeft u ook een aflevering van “Baantjer” geregisseerd. Zou u uw ook willen toeleggen op het regisseren van films?
       Nou nee, liever niet. Ik geloof dat ik liever werk als cameraman, waarbij ik de regisseur steun en help met het vertellen van het verhaal. Je zou het

       een soort klankbordfunctie kunnen noemen.

Interview: Perry Krootjes